Ελληνομουσείον: Επτά αιώνες ελληνικής ζωγραφικής: Α': Τα κάτοπτρα του Παραδείσου
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Ελληνομουσείον: Επτά αιώνες ελληνικής ζωγραφικής: Α': Τα κάτοπτρα του Παραδείσου

Μάνος Σ. Στεφανίδης

Από πού αρχίζει άραγε αυτή η περιπέτεια της εικόνας στον τόπο μας και μέχρι πού εξικνούνται τα όρια της εθνικής μας σχολής.
Θα όριζα ως συμβολική αφετηρία την επαύριον της Αλώσεως, το ελληνικό Quattrocento, τη στιγμή δηλαδή που σημειώνεται η μετάβαση απ` τον ανώνυμο "δούλο Θεού" σε επώνυμο αστό, με επίγνωση της προσφοράς και του ταλέντου του. Τότε επίσης κωδικοποιείται μια νεοελληνική "κοινή" των μορφών, με στοιχεία από το διεθνές γοτθικό στιλ, την ιταλική Αναγέννηση και την ακαταμάχητη maniera bizantina, τότε ακμάζουν κέντρα όπως ο Χάνδακας, η Κέρκυρα, ο Άθως, η Λευκωσία, η Βενετία των Γραικών κ.ά. Και είναι τότε που αποκτούσαμε τους πρώτους μας "διεθνείς" δημιουργούς -το όνειρο έκτοτε κάθε Έλληνα καλλιτέχνη- όπως τον Μιχαήλ Δαμασκηνό ή τον τρομερό Δομήνικο...
Πιστεύω πως αυτό που ονομάζουμε "νεοελληνική ζωγραφική" συγκροτείται αισθητικά και ιδεολογικά κατά την εποχή που, μέσω μιας πολυεθνοτικής διαλυμένης αυτοκρατορίας, αναδύεται ευδιάκριτος ο εθνικός μας κορμός. Μια ιστορία για την ελληνική ζωγραφική, λοιπόν, οι απαρχές της οποίας δεν μπορεί να ν` ανιχνεύονται στην παλαιολόγεια αναγέννηση και τους μορφοπλαστικούς τύπου που αυτή η τελευταία κληροδότησε στο έθνος κατά την περίοδο της δοκιμασίας του. Η νεοελληνική τέχνη και ο νεοελληνικός πολιτισμός είναι φαινόμενα που προηγούνται κατά πολύ της εθνοτικής συνειδήσεως και των εθνικών κρατών του 19ου αιώνα. Το "γένος" λοιπόν καταγράφεται και ορίζεται με συναισθηματική ζέση και επιστημονική σαφήνεια μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης, όταν δηλαδή προέκυψε δραματικά η ανάγκη αυτοπροσδιορισμού. Τότε που οι "Ρωμαίοι" ονομάστηκαν επίσημα "Έλληνες" για να καταλήξουν αργότερα "Ρωμαίοι".


Ο πρώτος τόμος περιέχει τις ενότητες κειμένων & έργων:
- "Η εικόνα συνιστά λόγο"
- "Οι απαρχές"
- "Παλαιολόγεια και υστεροβυζαντινή τέχνη"
- "Οι Κρήτες δείχνουν τον δρόμο"
(εισαγωγικά, και:)
- "Φαγιούμ, τα κάτοπτρα της ζωής"
- "Η ματαιωμένη Αναγέννηση"
- "Εικόνες, τα κάτοπτρα του παραδείσου"

Συλλογικό έργο (Ζωγράφος)


Μάνος Σ. Στεφανίδης

Μάνος Σ. Στεφανίδης (Συγγραφέας)

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠΘ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μάνος Σ. Στεφανίδης

Μάνος Σ. Στεφανίδης (Επιμέλεια)

Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠΘ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.


Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1 από 8
Δέσιμο:
Σκληρόδετο
Σελίδες:
119
Διαστάσεις:
25x20
Βάρος:
0.464 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση