Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9786188288454
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Είναι κοινός τόπος ότι οι λογοτέχνες και οι ποιητές της Γενιάς του Τριάντα ανακίνησαν και μονοπώλησαν το ζήτημα της ελληνικότητας στον Μεσοπόλεμο. Υπήρχαν όμως και άλλα αφηγήματα της ελληνικότητας που είχαν τη φιλοδοξία να κυριαρχήσουν στον δημόσιο λόγο και ορισμένα από αυτά προήλθαν από το έργο των διανοουμένων του επονομαζόμενου Κύκλου της Χαϊδελβέργης, συγκαταλέγοντας την ελληνική περίπτωση στις αντίστοιχες αναζητήσεις και τα ευρωπαϊκά συμφραζόμενα μιας περιόδου έντονων ανακατατάξεων. Στο βιβλίο αυτό διερευνάται ακριβώς αυτός ο κύκλος διανοουμένων, με βάση το ερώτημα γιατί ανέκυψε η ανάγκη να αναζητηθεί η ελληνικότητα σε μια περίοδο κρίσης και ιδεολογικής αντιπαλότητας των αστικών κομμάτων με το αντίπαλο δέος του κομμουνισμού. Καθώς οι εγχώριες πνευματικές ελίτ, ως άτυποι εντολοδόχοι του έθνους, ανέλαβαν να διαμορφώσουν ένα πολιτισμικό πρόγραμμα για το περιεχόμενο και το νόημα του ελληνισμού, η ελληνικότητα προσφέρθηκε ως ένα πρόγραμμα «πολιτικού ανθρωπισμού», συμπυκνώνοντας όλα τα προβλήματα που διαπερνούσαν το κράτος και την κοινωνία την περίοδο της μεσοπολεμικής κρίσης. Στην παραγωγή του αφηγήματος της ελληνικότητας ως σημαίνοντος υπέβοσκαν τα στοιχεία εκείνα που συγκροτούσαν μια νέα φαντασιακή θέσμιση του έθνους και θα εξασφάλιζαν την ιστορική του ύπαρξη και αποστολή. Ταυτόχρονα όμως το αφήγημα της ελληνικότητας προσφερόταν και ως απάντηση στα ζητήματα διακυβέρνησης που αντιμετώπιζε το μεσοπολεμικό κράτος, αναδεικνύοντας τα μείζονα προβλήματα του εγχώριου αστισμού την περίοδο αυτή ως προς την πολιτική επιβίωση και εξασφάλιση της συνέχειάς του.
Η Κατερίνα Πάπαρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό τμήμα του Α.Π.Θ. με ειδίκευση στην Ιστορία. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας του τμήματος Μ.Ι.Θ.Ε. με κατεύθυνση στη νεότερη και σύγχρονη φιλοσοφία. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή της στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Ε.Κ.Π.Α. με θέμα "Ελληνικότητα και αστική διανόηση στον Μεσοπόλεμο [1922-1940]" ως υπότροφος του Ιδρύματος Λεβέντη. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη φιλοσοφία της ιστορίας, στη διανοητική ιστορία και στις "πολιτικές του πολιτισμού" στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, εστιάζοντας στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται συστηματικά ως φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση και ως επιμελήτρια εκδόσεων, έχει εκδόσει αρκετά βοηθήματα για το μάθημα της Ιστορίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και είναι peer reviewer στο περιοδικό History Research.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα