Οι σχέσεις ανάμεσα στη βυζαντινή αυτοκρατορία και τη Βενετία, την πόλη χωρίς γη, όπως την ονόμασαν, λόγω που είναι βυθισμένη στα ύδατα, είναι ιδιαίτερα πολιτισμικές, καθώς μετά την Άλωση της Πόλης των Πόλεων, της Κωνσταντινούπολης το 1453, η Βενετία αναπτύχθηκε σε μεγάλη οικονομική δύναμη και από βυζαντινή επαρχία, που ήταν, κατέληξε να υποδεχθεί μεγάλο μέρος του βυζαντινού πολιτισμού.

Η ελληνική παρουσία της Βενετίας έγινε το σταυροδρόμι, όπου ο στοχασμός του βυζαντινού ανθρωπισμού ήλθε σε επαφή με τα ρεύματα της Ευρώπης της Αναγέννησης.

Αυτά τα τεκμήρια του ύψιστου πολιτισμού διαφυλάχθηκαν για αιώνες στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Βενετίας και παρουσιάζονται σε αυτήν την αφιερωματική έκδοση.