Η «Ελληνική Λαϊκή Κληρονομιά» φιλοδοξεί να καλύψει το κενό, που αφορά την υλική πλευρά της ελληνικής παραδοσιακής κοινωνίας, την προβιομηχανική δηλαδή κοινωνία, που διατηρήθηκε στον ελληνικό χώρο ως τη δεκαετία του 1960 περίπου. Καταγράφει και κατατάσσει με αλφαβητική σειρά τα εργαλεία και τις κατασκευές του υλικού παραδοσιακού βίου σε 6 ενότητες: κτίσματα, νοικοκυριό, γεωργία, κτηνοτροφία, κεραμικά και παραδοσιακά μουσικά όργανα. (. . .) Ποιο σημερινό ελληνόπουλο κάτω των 30 γνωρίζει το αγκωνάρι και την αστράχα του σπιτιού ή το σοφρά, το σαγάνι, την τάβλα, το τσανάκι και τη μάσια; Ποιο νέο κορίτσι ξέρει τι ήταν το μπαούλο με το γιούκο της γιαγιάς και πως ήταν ντυμένη με τη μπελαρίνα, το γιουρντί και το τσεμπέρι της; (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]