Είναι γεγονός ότι, ενώ η τέχνη και η αρχιτεκτονική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ελκύουν το διεθνές επιστημονικό ενδιαφέρον, αντιθέτως, τα μετά την Άλωση του 1453 απασχολούν μόνο έλληνες ερευνητές. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι η ναοδομία τεσσάρων σχεδόν αιώνων στην Ελλάδα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της εθνικής αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, της οποίας σημαντικά μνημεία παραμένουν άγνωστα, τόσο στους ειδικούς, όσο και στο ευρύτερο κοινό. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για επείγουσα τεκμηρίωση του αδημοσίευτου υλικού και για νέες γνώσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]