Εικόνες της Αλγερίας
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Εικόνες της Αλγερίας

Μια εκλεκτική συγγένεια

Pierre Bourdieu

18.02€ -28% 12.97€

Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Pierre Bourdieu κατά τη διάρκεια των εθνολογικών και κοινωνιολογικών του ερευνών στην Αλγερία, εν μέσω του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε από μια άλλη σκοπιά την οπτική του για τον κοινωνικό κόσμο.

«Η φωτογραφία συνδέεται με τη μορφή της σχέσης που είχα διαρκώς με το αντικείμενό μου, που δεν ξέχασα ποτέ ότι ήταν άνθρωποι. τους ανθρώπους αυτούς κοίταζα με ένα βλέμμα που, αν δεν φοβόμουν μην ακουστεί γελοίο, θα το περιέγραφα ως στοργικό και, συχνά, συγκινημένο. [...] Ήμουν πολύ συγκινημένος, πολύ ευαίσθητος απέναντι στον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και συγχρόνως ένιωθα την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, η οποία εκδηλωνόταν με το γεγονός ότι τραβούσα φωτογραφίες».

Pierre Bourdieu

Κώστας Σπαθαράκης

Κώστας Σπαθαράκης (Μεταφραστής)

Ο Κώστας Σπαθαράκης γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και συγκριτική φιλολογία. Δούλεψε ως διορθωτής και επιμελητής, συνεργαζόμενος με το περιοδικό "Νέα Εστία" (από το 2007 έως το 2013) και με πολλούς εκδοτικούς οίκους, ενώ ταυτόχρονα ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το 2008 ίδρυσε μαζί με τον Θοδωρή Δρίτσα τον εκδοτικό οίκο Αντίποδες. Πιο πρόσφατες μεταφράσεις του είναι: Max Weber, "Το χρηματιστήριο" (ΠΕΚ 2014), George Steiner, "Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι" (Αντίποδες 2015), Alexander Pope, "Περί βάθους" (Αντίποδες, 2015), Erich Auerbach, "Ο Τζανμπαττίστα Βίκο και η ιδέα της φιλολογίας" (ΜΙΕΤ 2016), Albert O. Hirschman, "Η αντιδραστική ρητορική" (ΠΕΚ, 2017), Pierre Bourdieu, "Εικόνες της Αλγερίας" (μαζί με τον Θ. Δρίτσα, Αλεξάνδρεια, 2017).

Θοδωρής Δρίτσας (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Στη διδακτορική του διατριβή ασχολήθηκε με τους μετασχηματισμούς της θεολογικής νομιμοποίησης της πολιτικής εξουσίας στη νεότερη φιλοσοφία. Έχει εργαστεί ως καθηγητής, διορθωτής, μεταφραστής και εκδότης.

Pierre Bourdieu

Pierre Bourdieu (Συγγραφέας)

Pierre Bourdieu (1930-2002): Σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι. Το 1964 γίνεται Διευθυντής Ερευνών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, όπου το 1968 ιδρύει το Centre de Sociologie Europeenne. Την ίδια χρονιά γίνεται διευθυντής της σειράς Le Sens Commun των εκδόσεων Minuit, ενώ το 1975 ιδρύει και διευθύνει το περιοδικό Actes de la recherche en sciences sociales. Από το 1981 κατείχε την έδρα της Kοινωνιολογίας στο College de France. Το 1989 ιδρύει και διευθύνει την ευρωπαϊκή επιθεώρηση βιβλίου "Liber", το 1997 τη σειρά "Liber" στις εκδόσεις Seuil και το 1996 τον εκδοτικό οίκο Raisons dʼAgir. Τα σαράντα και πλέον χρόνια διεθνούς επιστημονικής παρουσίας παρήγαγαν ένα τεράστιο επιστημονικό έργο εμπειρικής και θεωρητικής έρευνας το οποίο, μεταφραζόμενο στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ενέπνευσε ένα σημαντικό αριθμό ερευνών σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Ο πιο πολυμεταφρασμένος επιστήμονας του τέλους του εικοστού αιώνα, στοχαστής με παγκόσμια αναγνώριση και έργο που σημαδεύει τη συζήτηση των ιδεών στον αιώνα μας, ο Bourdieu είναι ταυτόχρονα και ο μαχητικός διανοούμενος που στρατεύεται στις πιο σημαντικές υποθέσεις του καιρού μας. Τα βιβλία του, όπως -μεταξύ πολλών άλλων- "Les heritiers" (Minuit 1964), "Lʼ amour de lʼart" (Minuit 1966), "Le metier de sociologue" (Mouton-Bordas 1968), "La reproduction" (σε συνεργασία με τον J.-C. Passeron, Minuit 1970), "La distinction" (Minuit 1979), "Le sens pratique" (Minuit 1980), "Ce que parler veut dire" (Fayard 1982), "Homo academicus" (Minuit 1984), "Lʼontologie politique de Martin Heidegger" (Minuit 1988), "La noblesse dʼEtat" (Minuit 1989), "Les regles de lʼart" (Seuil 1992), "La misere du monde" (Seuil 1993), "Raisons pratiques" (Seuil 1994), "Meditations pascaliennes" (Seuil 1997), "La domination masculine" (Seuil 1998), "Les structures sociales de lʼeconomie" (Seuil 2000), αποτελούν θεμελιώδη έργα και σημεία αναφοράς στην ιστορία της κοινωνιολογικής σκέψης. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα παρακάτω έργα του: "Μικρόκοσμοι: τρεις μελέτες πεδίου" (Δελφίνι 1992), "Οι κληρονόμοι: οι φοιτητές και η κουλτούρα τους" (σε συνεργασία με τον J.-C. Passeron, Καρδαμίτσα 1993), "Κείμενα κοινωνιολογίας" (1η έκδ. Δελφίνι 1994, 2η έκδ. Στάχυ 1999), "Η ανδρική κυριαρχία" (1η έκδ. Δελφίνι 1996, 2η έκδ. Στάχυ 1999, 3η έκδ., σε νέα μτφρ., Πατάκη 2007), "Για την τηλεόραση" (Πατάκη 1998), "Αντεπίθεση πυρών I" (Πατάκη 1998), "Για ένα Πανεπιστήμιο σε κατάσταση κινδύνου" (σε συνεργασία με τους C. Charle, B. Lacroix κ.ά., Πατάκη 1999), "Γλώσσα και συμβολική εξουσία" (Καρδαμίτσα 1999), "Νόστιμον ήμαρ" (Καρδαμίτσα 1999), "Πρακτικοί λόγοι" (Πλέθρον 2000), "Για ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα. Αντεπίθεση πυρών ΙΙ" (Πατάκη 2001), "Μάθημα πάνω στο μάθημα: κοινωνιολογία και αυτο-κοινωνιοανάλυση" (Καρδαμίτσα 2001), "Η διάκριση" (Πατάκη 2002), "Για την εκπαίδευση του μέλλοντος" (Νήσος 2004, "Για την επιστήμη και τις κοινωνικές χρήσεις της" (Πολύτροπον 2005), "Οι κανόνες της τέχνης" (Πατάκη 2006), "Η αίσθηση της πρακτικής" (Αλεξάνδρεια 2006), "Επιστήμη της επιστήμης και αναστοχασμός" (Πατάκη 2007), "Σχεδίασμα για μια αυτοανάλυση" (Πατάκη 2007).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Pierre Bourdieu

Pierre Bourdieu (Φωτογράφος)

Pierre Bourdieu (1930-2002): Σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι. Το 1964 γίνεται Διευθυντής Ερευνών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, όπου το 1968 ιδρύει το Centre de Sociologie Europeenne. Την ίδια χρονιά γίνεται διευθυντής της σειράς Le Sens Commun των εκδόσεων Minuit, ενώ το 1975 ιδρύει και διευθύνει το περιοδικό Actes de la recherche en sciences sociales. Από το 1981 κατείχε την έδρα της Kοινωνιολογίας στο College de France. Το 1989 ιδρύει και διευθύνει την ευρωπαϊκή επιθεώρηση βιβλίου "Liber", το 1997 τη σειρά "Liber" στις εκδόσεις Seuil και το 1996 τον εκδοτικό οίκο Raisons dʼAgir. Τα σαράντα και πλέον χρόνια διεθνούς επιστημονικής παρουσίας παρήγαγαν ένα τεράστιο επιστημονικό έργο εμπειρικής και θεωρητικής έρευνας το οποίο, μεταφραζόμενο στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ενέπνευσε ένα σημαντικό αριθμό ερευνών σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Ο πιο πολυμεταφρασμένος επιστήμονας του τέλους του εικοστού αιώνα, στοχαστής με παγκόσμια αναγνώριση και έργο που σημαδεύει τη συζήτηση των ιδεών στον αιώνα μας, ο Bourdieu είναι ταυτόχρονα και ο μαχητικός διανοούμενος που στρατεύεται στις πιο σημαντικές υποθέσεις του καιρού μας. Τα βιβλία του, όπως -μεταξύ πολλών άλλων- "Les heritiers" (Minuit 1964), "Lʼ amour de lʼart" (Minuit 1966), "Le metier de sociologue" (Mouton-Bordas 1968), "La reproduction" (σε συνεργασία με τον J.-C. Passeron, Minuit 1970), "La distinction" (Minuit 1979), "Le sens pratique" (Minuit 1980), "Ce que parler veut dire" (Fayard 1982), "Homo academicus" (Minuit 1984), "Lʼontologie politique de Martin Heidegger" (Minuit 1988), "La noblesse dʼEtat" (Minuit 1989), "Les regles de lʼart" (Seuil 1992), "La misere du monde" (Seuil 1993), "Raisons pratiques" (Seuil 1994), "Meditations pascaliennes" (Seuil 1997), "La domination masculine" (Seuil 1998), "Les structures sociales de lʼeconomie" (Seuil 2000), αποτελούν θεμελιώδη έργα και σημεία αναφοράς στην ιστορία της κοινωνιολογικής σκέψης. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα παρακάτω έργα του: "Μικρόκοσμοι: τρεις μελέτες πεδίου" (Δελφίνι 1992), "Οι κληρονόμοι: οι φοιτητές και η κουλτούρα τους" (σε συνεργασία με τον J.-C. Passeron, Καρδαμίτσα 1993), "Κείμενα κοινωνιολογίας" (1η έκδ. Δελφίνι 1994, 2η έκδ. Στάχυ 1999), "Η ανδρική κυριαρχία" (1η έκδ. Δελφίνι 1996, 2η έκδ. Στάχυ 1999, 3η έκδ., σε νέα μτφρ., Πατάκη 2007), "Για την τηλεόραση" (Πατάκη 1998), "Αντεπίθεση πυρών I" (Πατάκη 1998), "Για ένα Πανεπιστήμιο σε κατάσταση κινδύνου" (σε συνεργασία με τους C. Charle, B. Lacroix κ.ά., Πατάκη 1999), "Γλώσσα και συμβολική εξουσία" (Καρδαμίτσα 1999), "Νόστιμον ήμαρ" (Καρδαμίτσα 1999), "Πρακτικοί λόγοι" (Πλέθρον 2000), "Για ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα. Αντεπίθεση πυρών ΙΙ" (Πατάκη 2001), "Μάθημα πάνω στο μάθημα: κοινωνιολογία και αυτο-κοινωνιοανάλυση" (Καρδαμίτσα 2001), "Η διάκριση" (Πατάκη 2002), "Για την εκπαίδευση του μέλλοντος" (Νήσος 2004, "Για την επιστήμη και τις κοινωνικές χρήσεις της" (Πολύτροπον 2005), "Οι κανόνες της τέχνης" (Πατάκη 2006), "Η αίσθηση της πρακτικής" (Αλεξάνδρεια 2006), "Επιστήμη της επιστήμης και αναστοχασμός" (Πατάκη 2007), "Σχεδίασμα για μια αυτοανάλυση" (Πατάκη 2007).

Franz Schultheis

Franz Schultheis (Επιμέλεια)

O Franz Schultheis γεννήθηκε το 1953 και είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της Γενεύης. Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών της Ελβετίας, πρόεδρος του Ιδρύματος Pierre Bourdieu, με έδρα τη Γενεύη, και συντονιστής του Δικτύου Έρευνας "Για έναν ευρωπαϊκό χώρο έρευνας στο χώρο των κοινωνικών επιστημών" (6ο Πλαίσιο Στήριξης, Ε.Ε.). Τα βασικά θέματα της ερευνητικής του εργασίας είναι: διαπολιτισμική σύγκριση των κρατών πρόνοιας, φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός, συλλογικές παραστάσεις των κοινωνικών δομών και της καθημερινής ζωής των "κατώτερων τάξεων".

Christine Frisinghelli

Christine Frisinghelli (Επιμέλεια)

Η Christine Frisinghelli είναι επιμελήτρια φωτογραφικών εκθέσεων και εκδόσεων με έδρα το Graz της Αυστρίας. Είναι συνεκδότρια του περιοδικού "Camera Austria" και υπεύθυνη του φωτογραφικού αρχείου του Pierre Bourdieu.

Αθηνά Καρατζά (Επιμέλεια)


Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
288
Διαστάσεις:
21x14
Βάρος:
0.48 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση