Σε ένα απομακρυσμένο και απομονωμένο σπίτι, περιτριγυρισμένο από έναν χερσότοπο καμένο από τον άνεμο και ακαλλιέργητο εξαιτίας των κατσικιών που καταβροχθίζουν τα πάντα, ζούνε τρεις γυναίκες μόνες: η Αγκάθα, η κόρη της Σύλβια και η κουνιάδα της Πία. Τη μοναξιά τους σπάει ένας αμφιλεγόμενος ξένος με εμβληματικό όνομα (ο Άντζελο), η παρουσία του οποίου συγκλονίζει τις τρεις γυναίκες που η εκνευριστική μοναξιά και η αποπνικτική ατμόσφαιρα είχαν καρφώσει σε μια απελπιστική αναμονή. Καθώς ο Άντζελο κατεβαίνει σε ένα πηγάδι, η ανεμόσκαλα γλιστράει. Οι γυναίκες μπορούν να τον σώσουν ρίχνοντάς του ένα σκοινί, αλλά στην αρχή διστάζουν, μετά γίνονται μάρτυρες των απεγνωσμένων προσπαθειών του και τελικά της αγωνίας του. Από την αρχή, ο τίτλος δηλώνει τον χαρακτήρα του έργου: θα εκτυλιχθεί ενώπιον του κοινού ένα αληθινό θρίλερ, με μια δολοφονία στο φινάλε· και αφού υπάρχει ένα έγκλημα, πιθανώς θα υπάρχει και ένας ένοχος. Αλλά αυτό είναι μόνο η επιφάνεια, καθότι το πραγματικό θέμα τού δράματος είναι αρκετά διαφορετικό: είναι η διαδρομή και η εξύφανση των αιώνιων παθών των ανθρώπων. Τα ανθρώπινα πλάσματα στο δράμα, διαποτισμένα από έναν αχαλίνωτο ερωτισμό, περιφέρονται σε έναν περίβολο χωρίς διέξοδο, βασανισμένα υπό το βάρος μιας ερημωμένης ζωής, ενώ ταλανίζονται από πυρετώδεις προσπάθειες για τη διάσωση του ενστίκτου..