Ένα μυθιστόρημα για τους ανθρώπους που έδρασαν στα ηρωικά χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου και του Εμφύλιου Πολέμου, αλλά εξοντώθηκαν μέσα από τους μηχανισμούς που επικράτησαν στην μετέπειτα μακρόχρονη ειρήνη.
Κατοπτρικοί ήρωες, κατοπτρικές ζωές, κατοπτρικά τοποθετημένο το παρόν με το παρελθόν, σε ένα βιβλίο που μιλά για την αυτογνωσία και την αφύπνιση του Νεοέλληνα απέναντι στο ιστορικό του παρελθόν.
Για τη δοκιμασία της ψυχοθεραπείας και την γονιμοποιό δύναμη του έρωτα.
Όταν, με την αναγκαστική παρουσία του ανοϊκού πατέρα του στη ζωή του συγγραφέα Άρη Μοντάκη το οδυνηρό παρελθόν γίνεται παρόν, όλα μπλοκάρουν μέσα του, η τέχνη αδρανεί, το αλκοόλ πρωτεύει κι ο θάνατος μοιάζει φιλικός.
Αυτό τον οδηγεί στο ιατρείο της ψυχοθεραπεύτριας Αμέλειας Μουρούζη, όπου αρχίζει η ενδοσκόπηση, η επαφή του καλλιτέχνη με τον άνθρωπο, η επαφή του ανθρώπου με την ιστορία και η γείωση μέσα της...
Ωστόσο, το ερώτημα, αν η ανθρώπινη επίγνωση μπορεί να ανατρέψει το μοιραίο, αφήνεται στην κρίση του αναγνώστη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]