Σε συνάντησα στο δρόμο για την Ούρφα.
Έδεσσα ήταν το παλιότερο όνομά της. Και πιο παλιά ακόμα λεγότανε `Αντιόχεια Καλλιρόη` στον καιρό του Αντίγονου του Δ` του Επιφανή, που όμως δεν κράτησε αυτό το όνομα για πολύ. Για να ονομαστεί τελικά Έδεσσα και πιο πρόσφατα Ούρφα. Η πιο θαυμαστή πόλη της κομητείας της Έδεσσας, που ο Ευφράτης τη διασχίζει, βορειοανατολικά του πριγκιπάτου της Αντιόχειας.
Είχες αφήσει πίσω σου τη Δαμασκό και το Χαλέπι, είχες μάλιστα περάσει και από την περιοχή του Γέρου του Βουνού με τους τρομερούς Ασσασίνους χωρίς φόβο, έμαθα. Κάτω από το απόρθητο κάστρο τους που μόνο αετοί φωλιάζουν.
Ήταν αυτή η Ούρφα των παραμυθιών με τις χίλιες ηδονές, τις χίλιες μυρωδιές, τα χίλια χρώματα, σαν τον παράδεισο απ` το Κοράνι. Μόνο που τούτα ήτανε γήινα. Με το κορμί και τις αισθήσεις που τώρα έχεις. [...]