Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789606654664
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός, και ειδικά το μοντέρνο κίνημα των δεκαετιών `20 και `30, είχε ως "γενετικό" χαρακτηριστικό την πυκνή αντιστοιχία εφαρμογής και διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής. Οι εκπρόσωποί της φρόντισαν να θεωρητικοποιήσουν τις εφαρμογές τους, τους έδωσαν θεωρητικό περιεχόμενο και νόημα, τις ανήγαγαν σε θεωρία και διδασκαλία. Οι πτυχές του μοντερνισμού που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Εικοσιένα αρχιτέκτονες συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στις θεωρητικές ή εφαρμοσμένες εκφάνσεις του αρχιτεκτονικού μοντερνισμού αφενός και στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση αφετέρου. Πώς, κάτω υπό ποίους όρους και με τι ποιοτικά χαρακτηριστικά εμφανίζονται και αναπτύσσονται κατά καιρούς οι αμφίδρομες αυτές συσχετίσεις; Σε ποιο βαθμό και υπό ποίους όρους ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός αποτελεί ένα γόνιμο υπόβαθρο για την αρχιτεκτονική εκπαίδευση; Και αντίστροφα, σε ποιο βαθμό και υπό ποίους όρους επαναπροσδιορίζεται ο μοντερνισμός μέσω της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης;
Η νεωτερικότητα των ιδεών και των αρχών που είχαν προτείνει οι αρχιτέκτονες στον μεσοπόλεμο και τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες αντανακλούσε μια συνολική προσπάθεια για να γίνει η αρχιτεκτονική φορέας μιας κοινωνικής, κατασκευαστικής και αισθητικής σύγκλισης στην προοπτική ενός καλύτερου περιβάλλοντος για το μέλλον του ανθρώπου. Η προσπάθεια αυτή απέδωσε πολλά σημαντικά έργα, που εμπλουτίζουν τη διεθνή και ελληνική αρχιτεκτονική κληρονομιά αλλά ανήκουν στο πιο πρόσφατο παρελθόν μας και εύκολα αγνοούνται ή παρερμηνεύονται - χρειάζονται λοιπόν την προσοχή μας, για να τα γνωρίσουμε και να τα συντηρήσουμε ανάλογα με τις αξίες και τον ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής τους. Και ταυτοχρόνως, η μοντέρνα αρχιτεκτονική έχει ακόμη το δυναμισμό να αποτελεί ένα μεγάλο μάθημα που μπορεί να συμβάλει στη θεωρία και στην πρακτική του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, και ίσως να μεταλλαχθεί, μέσα από τη συμβολή αυτή, στην προοπτική της καλύτερης διαμόρφωσης του χτισμένου μέλλοντός μας.
Περιέχονται τα κείμενα:
- Πάνος Εξαρχόπουλος, Πρόλογος
- Χρήστος Αθανασόπουλος, Χαιρετισμός - επισημάνσεις
- Δημήτρης Φατούρος, "Μεταλλάξεις ή ποιος διδάσκει; Αρχιτεκτονική, εκπαίδευση και διαφήμιση"
- Αντρέας Γιακουμακάτος, "Ιστορία, έρευνα και σπουδές αρχιτεκτονικής"
- Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, "Οι αρχιτέκτονες του μοντερνισμού -δάσκαλοι των σπουδαστών του ΕΜΠ- τότε και τώρα"
- Αλεξάνδρα Μονεμβασίτου, Αγνή Παπαϊωάννου, "Θουκυδίδης Βαλεντής: η εκπαίδευση του μεγάλου αριθμού"
- Ιάκωβος Ποταμιάνος, "Ορισμένες αρχές του μοντέρνου και η διδασκαλία της ιστορίας της αρχιτεκτονικής"
- Βασιλική Πετρίδου, "Αρχιτεκτονικές μεταμορφώσεις και εκπαιδευτικές αλλαγές: από το μοντέρνο στο μετά το μοντέρνο διαμέσου της διδασκαλίας"
- Τάσος Μπίρης, "Ελληνικός πρώιμος και ύστερος μοντερνισμός: διδακτική εμπειρία μιας υποδόριας αρχιτεκτονικής ρίζας που επιμένει"
- Ηλίας Κωνσταντόπουλος, "Υλικότητα στην εποχή της εικονικότητας"
- Αριστείδης Αντονάς, "Εκτάσεις της αρχιτεκτονικής"
- Παναγιώτης Τουρνικιώτης, "Μαθαίνοντας από τους μοντέρνους"
- Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, "Όταν το μοντέρνο γίνεται κανόνας"
- Συζήτηση 1 [Συντονιστής: Δημήτρης Πολυχρονόπουλος]
- Ελένη Αμερικάνου, Πάνος Εξαρχόπουλος, "Το μάθημα της σύνθεσης στο 1ο Έτος Σπουδών: διαστάσεις του μοντέρνου-πρώτες αντιδράσεις"
- Σοφία Τσιράκη, "Σκέψεις πάνω στη διδασκαλία του Bauhaus: η σημασία της σήμερα"
- Παναγιώτης Πάγκαλος, "Αγωγή και ιδεολογία: η περίπτωση του μοντέρνου"
- Γιώργος Αγγελής, "Μοντέρνο και δημόσια εκπαίδευση της αρχιτεκτονικής"
- Συζήτηση 2 [Συντονιστής: Γιώργος Παπαγιαννόπουλος]
- Δημήτρης Πολυχρονόπουλος, "Μοντερνισμός και η αρχιτεκτονική της πόλης"
- Θεώνη Ξάνθη, "Η διδακτική του χώρου ως εικόνα και ως περιεχόμενο: 2 παραδείγματα από το μοντέρνο"
- Βενετία Τσακαλίδου, "Σκέψεις και απόψεις για τη διδασκαλία της αρχιτεκτονικής"
- Δημήτρης Αντωνίου, "Μια υπόθεση για τη διδασκαλία του μοντέρνου σήμερα"
Συζήτηση 3 [Συντονιστής: Γιώργος Αγγελής]
Βιογραφικά σημειώματα
Ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα. Διδάσκει θεωρία της αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τον Adolf Loos, τον Le Corbusier, την ακτινοβολία του Παρθενώνα στα νεότερα χρόνια και την ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Το βιβλίο του "Ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής" δημοσιεύθηκε το 1999 στα αγγλικά (MIT Press) και μεταφράστηκε το 2001 στα ισπανικά (Mairea/Celeste). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Διεθνές βραβείο αρχιτεκτονικού βιβλίου του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και άλλη μια φορά με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ιάκωβος Ποταμιάνος είναι καθηγητής στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Διευθύνει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Σχεδιασμός Φωτισμού και Πολυμέσα" στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ και έχει αποσπάσει βραβεία για αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες του στην Ελλάδα. Το έργο του εστιάζεται στην αρχιτεκτονική σύνθεση, στα συστήματα διδασκαλίας της σύνθεσης, σε ζητήματα χώρου, μορφής και φωτός και της σχέσης αυτών με την ψυχολογία της αντίληψης και τη φιλοσοφία. Είναι διεθνώς γνωστός για το έργο του στην μελέτη των ιστορικών τεχνικών φωτισμού για την δημιουργία ιδιόμορφων εντυπώσεων και αισθήσεων με ιδιαίτερη εστίαση σε εκείνες που εφαρμόζονταν στις βυζαντινές εκκλησίες για την ενδυνάμωση της αίσθησης δέους. Επί του περίπλοκου αυτού ζητήματος, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει εργαστεί και δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα καθώς και το βιβλίο "Το Φως στη Βυζαντινή Εκκλησία". Στο βιβλίο του "Τέχνη και φως" επιχειρεί να ανιχνεύσει τρόπους χρήσης του φωτός για τη δημιουργία εικαστικών αισθήσεων με σκοπό την νοηματοδοσία στη ζωγραφική, τη γλυπτική, το θέατρο και την αρχιτεκτονική. Στις διδακτορικές σπουδές του στην Αμερική είχε ως επόπτη τον Rudolf Arnheim, μέλος της Σχολής Ψυχολογίας Gestalt ο οποίος συνέδεσε τις αρχές της ψυχολογίας της αντίληψης με την ανάλυση και τη δημιουργία έργων τέχνης. Μετέφρασε ορισμένα σημαντικά έργα του στα Ελληνικά, όπως το "Τέχνη και οπτική αντίληψη", "Οπτική σκέψη", "Η δυναμική της αρχιτεκτονικης μορφής" και "Εντροπία και τέχνη". Μετέφρασε επίσης το "Σύνθεση και μορφή" του Johannes Itten και το Η Αλληλεπίδραση των Χρωμάτων του Josef Albers, δασκάλων του Bauhaus, που απετέλεσαν ακρογωνιαίους λίθους για την εξέλιξη της καλλιτεχνικής σύνθεσης στον 20ό αιώνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Καθηγητής Ιστορίας, κριτικής ανάλυσης και θεωρίας της αρχιτεκτονικής στην
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1955. Σπούδασε μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και στην Κρατική Ακαδημία "Luigi Cherubini" της Φλωρεντίας, καθώς και αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία (ιστορία με τους Giovanni Klaus Koenig και Ezio Godoli). Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής της Βενετίας (με τους Manfredo Tafuri και Giorgio Ciucci) και είναι διδάκτωρ ιστορίας της αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του (1981) δίδαξε ιστορία της αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Φλωρεντίας, την τελευταία περίοδο ως επίκουρος καθηγητής. Στη Φλωρεντία ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Aletheia τον οποίο διηύθυνε επί μια δεκαετία, επιδιώκοντας την προβολή της νεοελληνικής λογοτεχνίας και του πολιτισμού: είναι έτσι μέλος της Associazione Nazionale di Studi Neogreci, με πρόεδρο τον Mario Vitti. Από το 1987 είναι σύμβουλος εκδόσεων των επιθεωρήσεων "Αρχιτεκτονικά Θέματα" και "Θέματα Χώρου+Τεχνών" καθώς και συνεργάτης της Enciclopedia Italiana Treccani, του Touring Club Italiano και της εφημερίδας "Το Βήμα" για θέματα αρχιτεκτονικής. Υπήρξε ιδρυτής και επί σειρά ετών συντονιστής της ελληνικής ομάδας του DOCOMOMO, επίτροπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας και διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Μεταξύ των εργασιών του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό περιλαμβάνεται η επιμέλεια καταλόγων εκθέσεων και η δημοσίευση περισσότερων από 150 άρθρα, εισηγήσεις, διαλέξεις και δοκίμια για την ιστορία και την κριτική της αρχιτεκτονικής, καθώς και το βιβλίο "L΄ architettura delle scuole e il razionalismo in Grecia" (1985). Από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης έχει κυκλοφορήσει η μελέτη του "Στοιχεία για τη νεότερη ελληνική αρχιτεκτονική, Πάτροκλος Καραντινός".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, αρχιτέκτων, ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση", γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1974 και μέχρι το 2009 δίδαξε στο ΕΜΠ σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (προστασία μνημείων-συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων και συνόλων), καθώς και σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση. Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη ελληνική αρχιτεκτονική και σε θέματα προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τάσος Μπίρης γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1942 στην Αθήνα. Μεγάλωσε σε περιβάλλον αρχιτεκτόνων. Ο πατέρας του Κυπριανός Μπίρης, αρχιτέκτονας και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π., και ο θείος του Κώστας Μπίρης, επίσης αρχιτέκτονας-πολεοδόμος και γνωστός μελετητής της αρχιτεκτονικής ιστορίας της Αθήνας, οδήγησαν τα πρώτα του βήματα προς την κατεύθυνση της αρχιτεκτονικής. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε..Μ.Π., από την οποία αποφοίτησε το 1966. Τον ίδιο χρόνο δέχτηκε πρόταση του καθηγητή Ιωάννη Δεσποτόπουλου, του οποίου υπήρξε μαθητής, να υπηρετήσει στην έδρα "Γενικής Κτιριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων" της ίδια σχολής, ως μέλος του διδακτικού της προσωπικού. Σήμερα είναι καθηγητής του Τομέα Ι της περιοχής των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Υπήρξε εταίρος, σε συνεργασία με τον αδελφό του Δημήτρη Μπίρη (αρχιτέκτονα και επίκουρο καθηγητή της ίδιας σχολής, ο οποίος χάθηκε αδόκητα το 2002), του "Αρχιτεκτονικού Γραφείου Καθηγητού Κυπριανού Μπίρη". Στο πλαίσιο αυτής της ομάδας έχει εκπονήσει, από κοινού με τον Δημήτρη Μπίρη, πολλές αρχιτεκτονικές μελέτες δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων. Από αυτά τα περισσότερα έχουν υλοποιηθεί και παρουσιάζονται στην ελληνική και ξένη βιβλιογραφία. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικούς πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, και πολλές προτάσεις του έχουν βραβευτεί. Έχει συγγράψει σειρά άρθρων για θέματα αρχιτεκτονικής σε ελληνικά και ξένα βιβλία και περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι παντρεμένος με την αρχιτέκτονα και λέκτορα της σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Σοφία Τσιράκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αριστείδης Αντονάς ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τις εγκατέλειψε το 1984 για να αποφοιτήσει ως Αρχιτέκτων Μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1988 και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Nanterre. Δίδαξε φιλοσοφία, θεωρία της αρχιτεκτονικής αλλά και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό σε πανεπιστήμια όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Massachussets Institute of Technology και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Από την ηλικία των δέκα ετών (κατά τις θερινές διακοπές, όσο έλειπε από την πόλη) παρουσίασε έντονη αλλεργική δύσπνοια που τον ανάγκαζε να μένει ξύπνιος τις νύχτες. Άρχισε να γράφει στη διάρκεια των μοναχικών αυτών αϋπνιών, στην αρχή θεατρικά έργα και κατόπιν πεζογραφία. Μαζί με τον εικαστικό καλλιτέχνη Ζάφο Ξαγοράρη και την ποιήτρια Φοίβη Γιαννίση (που έζησε μαζί του επί δεκαεπτά χρόνια) εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μαύρο Μουσείο" που κυκλοφόρησε το 1986 με ψευδυπόγραφα κείμενα, διανθισμένα με πλαστά βιογραφικά υποτιθεμένων πεζογράφων: τα δημοσιεύματα παρουσιάζονταν αναμεμειγμένα με αληθινά στοιχεία που φανέρωναν τους πραγματικούς συντελεστές του περιοδικού. Ο συγγραφέας Ε. Χ. Γονατάς (από τους λίγους που αντελήφθησαν τη φάρσα) έγινε ο δάσκαλός του στη γραφή και στην ανάγνωση. Κατά τη διαμονή του στο Παρίσι ο Αντονάς γνώρισε τη φιλοσοφική σκηνή της εποχής και ήρθε σε επαφή με τον Jacques Derrida. Επέστρεψε από την Γαλλία και εργάστηκε ως επαγγελματίας αρχιτέκτων: έκτισε κατοικίες και καταστήματα, σχεδίασε επίσης σειρά κτισμάτων χωρίς εργοδοτική εντολή, προτείνοντας την εγκατάσταση ιδιόμορφων κτιριολογικών προγραμμάτων σε ειδικές τοποθεσίες. Τα λογοτεχνικά του κείμενα χαρακτηρίστηκαν εν σμικρύνσει φιλοσοφικά μυθιστορήματα, αφηγήματα τρόμου, περιπετειώδεις ιστορήσεις, αστυνομικά διηγήματα, οικογενειακά χρονικά, μινιμαλιστικές καταγραφές, αδύνατοι αποχωρισμοί, αποκρυφιστικές αλληγορίες, ηθικές παραβολές.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Αρχιτέκτων Ε.Μ.Π. 1952. Επιμελητής Ε.Μ.Π., στον Δ. Πικιώνη και στον Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα, 1953-59. Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) 1959-1996. Πρύτανης του Α.Π.Θ. 1983-1988. Ομότιμος καθηγητής στο Α.Π.Θ. από το 1996. Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών 2014. Visiting Fellow στο Πανεπιστήμιο Yale 1966-67, έχει διδάξει και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά Πανεπιστήμια της Ευρώπης, των Η.Π.Α και αλλού. Εκλεγμένος πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), 1973 και 1974. Υπουργός Παιδείας 1993-94 και Πρόεδρος σε διάφορες περιόδους σε Επιστημονικά Κέντρα και Οργανισμούς. Έχει βραβευθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει μελετήσει πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, που έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικές και ξένες εκδόσεις και έχουν παρουσιαστεί σε ελληνικές και διεθνείς Εκθέσεις. Ατομική Έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, 2009. Έχει πολλές δημοσιεύσεις σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και άλλες εκδόσεις. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλές εκδόσεις. Πρόσφατα: Λ. Παπαδόπουλος, Σ. Τσιτιρίδου (επιμ.), Δημήτρης Φατούρος, Αθήνα, Δομές, 2009.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Τελείωσε το Γυμνάσιο Αρρένων Καλλιθέας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία την περίοδο 1971-77. Στη συνέχεια, αποφοίτησε από το Ελληνικό Μεσογειακό Κέντρο Αραβικών και Ισλαμικών Σπουδών και την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Εργάζεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Στα χρόνια της 7χρονης δικτατορίας 1967-74 είχε ενεργό δράση στο Φοιτητικό κίνημα καθώς και στον αντιστασιακό αγώνα, από τις γραμμές του ΠΑΚ. Είναι ένας εκ των συντακτών της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη 1974, ιδρυτικού κειμένου του ΠΑΣΟΚ στην μεταπολίτευση. Έχει γράψει πλήθος άρθρων σε περιοδικά και εφημερίδες πολιτικού, πολιτισμικού και κοινωνικού περιεχομένου. Τακτικός συνεργάτης μεταξύ άλλων, των περιοδικών Άρδην, Τετράδια και της εβδομαδιαίας εφημερίδας Παρόν.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
