Διότι η ψυχή είναι αγιογραφημένη εκκλησία. Όπως ζωγραφίστηκε, ζωγραφίστηκε. Δεν επιδέχεται μεταλλαγή των μορφών. Ο κόσμος πάλι έχει τους καθρέφτες του. Αυτοί αποτελούν τις πολεμίστρες απ’ όπου ο χρόνος εύστοχα μας πυροβολεί, καθώς σιμώνουμε το πρόσωπο μέχρι την κάννη. Αυτούς τους καθρέφτες οι παραφυσικές υπάρξεις τούς γνωρίζουν. Γι’ αυτό τους αντιστρέφουν και καθρεφτίζονται μόνο στην πίσω σκοτεινή πλευρά.

Οι δεκαέξι διηγήσεις αναφέρονται όλες σε φαινόμενα εξαρχόμενα των φυσικών νόμων και αντλούν από μια μακρόχρονη κληρονομιά θρύλων και παραδόσεων, σε μια εποχή που τείνει οριστικά να εξαφανίσει τη Μνήμη.

Άμεσα αναγνωρίσιμα τα χαρακτηριστικά του βιβλίου: πρωτοτυπία και έμπνευση στη σύλληψη που ολοκληρώνεται με ιδιότυπο χιούμορ… Στα κείμενα, ως σε «αρχαία ηχογράφηση», παγιδεύεται ο ήχος του χρόνου.
Μάρη Θεοδοσοπούλου

Ένα μικρό αριστούργημα της διηγηματογραφίας… Τα πεζογραφήματα του Γκουρογιάννη είναι μια αριστοτεχνική σύνθεση εκφραστικών αντιθέσεων, που κάνουν το καθένα από αυτά ένα εξαιρετικά πλαστικό και υποβλητικό, γοητευτικό και συγκινητικό αφήγημα.
Δημοσθένης Κούρτοβικ

Οι Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων είναι ένα βιβλίο που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποια από τις γνωστές κατηγορίες του γραπτού λόγου. Γιατί δεν πρόκειται ούτε για ποιητικές πρόζες ούτε για αφηγηματικά ποιήματα. Δεν πρόκειται ούτε για επιστημονικό βιβλίο ούτε για παρεπιστημονικό. Είναι επιστημονικοφανές από πρόθεση, βαθύτατα ποιητικό αλλά καθόλου ποιητικίζον. Είναι ένα βιβλίο πρωτότυπο από κάθε άποψη, που διαβάζεται από όλους, αλλά αποζημιώνει τον καθένα ανάλογα με τη διάθεση και την ικανότητά του για συμμετοχή. Αυτή είναι, άλλωστε, η δικαιοσύνη της Τέχνης.