Ο δεύτερος τόμος των Διασταυρώσεων περιλαμβάνει μελέτες ομόλογες μ` εκείνες του πρώτου. Πρόκειται για δεκατέσσερις σπουδές που εξακτινώνονται γύρω από το ίδιο εστιακό κέντρο· την διασταύρωση γλωσσών, ειδών, ιδεών, νοοτροπιών, εποχών. [. . .] Με τη συστέγαση αυτού του είδους των μελετών κάτω από την στέγη των `Διασταυρώσεων` διευρύνεται η χαρτογράφηση αδιερεύνητων περιοχών, εμπλουτίζεται ο φιλολογικός προβληματισμός και δοκιμάζονται νέοι τρόποι προσέγγισης φαινομένων, συνειδήσεων και κειμένων της νεοελληνικής λογοτεχνίας και φιλολογίας του 19ου και του 20ου αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]