Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789605242190
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στην ιστοριογραφία των αρχαίων ελληνικών Μαθηματικών έχουν διαμορφωθεί δύο κύριες μεθοδολογικές τάσεις. Στη μία τάση, οι απαρχές της οποίας ανάγονται στα τέλη του 19ου αιώνα, ανήκουν όλες εκείνες οι αφηγήσεις που προσεγγίζουν τα αρχαία Μαθηματικά πρωτίστως ή αποκλειστικά από τη σκοπιά του μαθηματικού. Στην άλλη τάση ανήκουν όσες αφηγήσεις προσεγγίζουν τα αρχαία Μαθηματικά από τη σκοπιά του ιστορικού. Το ρεύμα της ιστοριογραφίας που ανήκει στη δεύτερη τάση συγκροτήθηκε μόλις το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα, και αφορμή ήταν η ριζική αμφισβήτηση της αλγεβρικής ερμηνείας ενός σημαντικού τμήματος της γεωμετρίας της κλασικής και ελληνιστικής εποχής που πρέσβευε η παλαιά ιστοριογραφία. Στην παρούσα συλλογή δημοσιεύονται τα κείμενα των S. Unguru, B. L. van der Waerden, H. Freudenthal και A. Weil, μέσω των οποίων εκτυλίχθηκε η πρώτη μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στα δύο ιστοριογραφικά ρεύματα, η διαμάχη για τη λεγόμενη «γεωμετρική άλγεβρα των αρχαίων Ελλήνων», καθώς και ένα παράρτημα των επιμελητών της συλλογής, στο οποίο εξιστορείται συνοπτικά η εξέλιξη της γεωμετρικής άλγεβρας από την Αρχαιότητα έως τα τέλη του 16ου αιώνα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
O Γιώργος Mαυρομμάτης γεννήθηκε στην Kομοτηνή το 1965. Σπούδασε μουσική, μάρκετινγκ και παιδαγωγικά. Για περισσότερο από 10 χρόνια εργάστηκε ως ερευνητής και σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Kύριο αντικείμενο της μελέτης του αποτελεί η εκπαίδευση μειονοτήτων και λιγότερο ευνοημένων ομάδων, με έμφαση στο χώρο της Θράκης, και παράλληλη δραστηριότητά του η έρευνα στον τομέα της εθνομουσικολογίας. Mελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά και τουρκικά.
Ο Γιάννης Χριστιανίδης είναι αναληρωτής καθηγητής ιστορίας των μαθηματικών και της λογικής στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (ΜΙΘΕ) του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Δημήτρης Διαλέτης είναι καθηγητής στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (ΜΙΘΕ) του Πανεπιστημίου Αθηνών, με γνωστικό αντικείμενο την Ιστορία των φυσικών επιστημών.
Ο Κώστας Γαβρόγλου είναι Καθηγητής Ιστορίας των Επιστημών στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε φυσική και ιστορία των επιστημών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Βοστόνης, του Χάρβαρντ, της Πενσυλβάνια, του Κέιμπριτζ και του Πολυτεχνείου της Κωνσταντινούπολης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν την ιστορία της φυσικής και της χημείας από τις αρχές του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Είναι μέλος συντακτικών επιτροπών διαφόρων ξενόγλωσσων περιοδικών ιστορίας των επιστημών, καθώς και του ελληνικού περιοδικού Νεύσις. Τα κυριότερα βιβλία του είναι το Methodological Aspects in the Development of Low Temperature Physics 1881-1957: Concepts out of Context(s) (σε συνεργασία με τον Γιώργο Γκουνταρούλη, το 1990 από τις εκδόσεις Kluwer Academic Publishers), Fritz London, A Scientific Biography (το 1996 από το Cambridge University Press), Το Παρελθόν των Επιστημών ως Ιστορία (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2004). Είναι Πρόεδρος του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Αριστείδης Μπαλτάς γεννήθηκε το 1943 στην Κέρκυρα. Είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών. Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan, κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν, κ.ά.Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Αντικείμενα και όψεις εαυτού" (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού.
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ -υπήρξε μεταξύ εκείνων οι οποίοι υπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη δημιουργίας του κόμματος- και πρόεδρος του Ινστιτούτου "Νίκος Πουλαντζάς".
Διετέλεσε βουλευτής της περιφέρειας Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ και ανέλαβε καθήκοντα ως Υπουργός Παιδείας (Ιανουάριος 2015-Αύγουστος 2015) και Πολιτισμού & Αθλητισμού (Σεπτέμβριος 2015-Νοέμβριος 2016) στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
