κ.ά. (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Edgar Allan Poe (Συγγραφέας)

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ΄ όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.

Charles Dickens (Συγγραφέας)

Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1812 στο Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας. Ήταν το δεύτερο από τα οκτώ παιδιά του Τζον και της Ελίζαμπεθ Ντίκενς. Η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1823. Οι σπατάλες και η άσωτη ζωή του πατέρα του οδήγησαν την οικογένεια σε οικονομικό αδιέξοδο και τον Τζον Ντίκενς στη φυλακή για χρέη. O νεαρός Ντίκενς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο βερνικιών. Οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικά δύσκολες και επηρέασαν το συγγραφικό του έργο, ενώ αποτέλεσαν το θέμα του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος Δαβίδ Κόπερφιλντ (1849-1850). Στη συνέχεια ο Ντίκενς δούλεψε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο. Το 1836 παντρεύεται την Κάθριν Χόγκαρθ, κόρη του ευυπόληπτου Σκοτσέζου δημοσιογράφου Τζορτζ Χόγκαρθ, με την οποία θα αποκτήσει δέκα παιδιά. Θα χωρίσουν 22 χρόνια αργότερα λόγω των εξωσυζυγικών περιπετειών του.
Η πρώτη του μεγάλη λογοτεχνική επιτυχία άρχισε με την έκδοση σε συνέχειες του μυθιστορήματος Τα ντοκουμέντα της λέσχης Πίκγουικ (1836), καθιερώνοντας με αυτό τον τρόπο την κυκλοφορία των μυθιστορημάτων της βικτοριανής εποχής σε συνέχειες σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα δύο επόμενα μυθιστορήματά του, Όλιβερ Τουίστ (1837-1838) και Νίκολας Νίκλεμπι (1838-1839), καταγράφουν τη θλιβερή καθημερινότητα του Λονδίνου και του Γιορκσάιρ, όπου βασιλεύει η εκμετάλλευση, η εγκληματικότητα και η διαφθορά.
Το 1844 γράφει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, ενώ ακολουθούν δύο ακόμα σπουδαία μυθιστορήματα Ο ζοφερός οίκος (1852-1853) και Μικρή Ντόριτ (1855-1857), τα οποία αποτελούν δριμύτατη κριτική στους βικτοριανούς θεσμούς. Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύει δύο από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, την επική Ιστορία των δύο πόλεων (1859), που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο και το Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και τις Μεγάλες προσδοκίες (1860-1861) με ήρωες τον ορφανό Πιπ και τη μυστηριώδη Εστέλα. Ο Ντίκενς εμφάνισε προβλήματα υγείας κατά τη δεκαετία του 1860 και η σωματική κόπωση των δημό­σιων αναγνώσεων των βιβλίων του, τις οποίες άρχισε το 1858, επιτάχυναν την κατάπτωσή του, αν και στο Our Mutual Friend (1865) διατηρεί ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία της κωμικής του πλευράς.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, παρέμεινε ημιτελές και πέθανε στις 9 Ιουνίου 1870. Ο θάνατός του προκάλεσε αισθητή λαϊκή συγκίνηση και θάφτηκε στη Γωνιά των Ποιη­τών στο Αβαείο του Ουέστμινστερ.

Daniel Defoe (Συγγραφέας)

Ο Ντάνιελ Ντιφόου γεννήθηκε το 1660 στο Λονδίνο με το όνομα Ντάνιελ Φόου (Daniel Foe), αλλά το άλλαξε το 1695 σε Ντιφόου, προσθέτοντας το "De" ως ένδειξη αριστοκρατικής καταγωγής. Ακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές στην πρεσβυτεριανή Ακαδημία του Stoke Newington. Ο πατέρας του, που ήταν κρεοπώλης και θρήσκος, τον προόριζε για το ιερατικό αξίωμα, αλλά ο ίδιος προτιμούσε το εμπόριο. Και αυτή τη δουλειά την εγκατέλειψε όμως, γιατί δεν ήταν γεννημένος για επιχειρηματίας. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την πολιτική (εξέδωσε την πολιτική εφημερίδα "Review of the Affairs of France", μεταξύ 1704-1714, με την υποστήριξη των μαρκησίων -"Earls"- Robert Harley και Sidney Godolphin· υπήρξε μυστικός πράκτορας του Ουίλιαμ του Γ΄ στη Σκοτία και τη Γαλλία· θεωρείται πρωτοπόρος της οικονομικής δημοσιογραφίας), μέσω των οποίων απέκτησε φήμη και κύρος. Το 1697 έγραψε το σατιρικό ποίημα "The True-Born Englishman" ("Ο γνήσιος Άγγλος"), στο οποίο υπερασπιζόταν τον βασιλιά Ουίλιαμ Γ΄ της Οράγγης, σατιρίζοντας, ταυτόχρονα, τις υπερβολές των συμπατριωτών του σε σχέση με τα θέματα φυλετικής καθαρότητας. Η λογοτεχνία τον κέρδισε μάλλον αργά: εξέδωσε το μυθιστόρημα "Ροβινσώνας Κρούσος" ("Robinson Crusoe") μόλις το 1719, το οποίο διαβάστηκε ως αλληγορία του πολιτισμού, του οικονομικού ατομικισμού και της βρετανικής αποικιοκρατίας και άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση -ακολούθησαν δύο συνέχειες του ίδιου του Ντιφόου, "Farther Adventures", 1719 και "Serious Reflections", 1720, το έργο του Johann Wyss, "Οικογένεια Ελβετών Ροβινσώνων" ("The Swiss Family Robinson", 1812), ενώ και τα "Ταξίδια του Γκάλιβερ" ("Gulliver΄s Travels") του Τζόναθαν Σουίφτ (1726), μπορούν να διαβαστούν, ως ένα βαθμό, σαν παρωδία του μυθιστορήματος του Ντιφόου. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Κάπτεν Σίνγκλετον" ("Captain Singleton"), το 1720, "Συνταγματάρχης Τζακ" ("Colonel Jack"), "Μολ Φλάντερς" ("Moll Flanders") και "Ημερολόγιο της χρονιάς της πανούκλας" ("A Journal of the Plague Year"), το 1722, καθώς και το τελευταίο του μυθιστόρημα, "Ροξάνα" ("Roxana: The Fortunate Mistress"), το 1724. Ο Ντάνιελ Ντιφόου υπήρξε πολυγραφότατος, με περίπου 545 έργα στο ενεργητικό του, τα οποία ασχολούνται με διάφορα θέματα (πολιτική, γεωγραφία, οικονομία, εμπόριο, θρησκεία, δίκαιο, ψυχολογία, παραψυχολογία, ταξίδια, σάτιρα, κ.ά.). Σ΄ αυτά συγκαταλέγονται: "An Essay upon Projects", με προτάσεις κοινωνικο-οικομικών μεταρρυθμίσεων, 1697, "The Storm", χρονικό της θύελλας του Λονδίνου, 1704, "Appeal to Honour and Justice", 1715, "The Family Instructor", 1715,"Religious Courtship", 1722, "The Complete English Tradesman", 1726, "The New Family Instructor", 1727, "The Great Law of Subordination Considered", 1724, "Everybody΄s Business is Nobody΄s Business", 1725, "The Political History of the Devil", 1726, "A System of Magick", 1726, "An Essay on the History and Reality of Apparitions", 1727, "A General History of Discoveries and Improvements", 1727, "Atlas Maritimus and Commercialis", 1728, καθώς και το ταξιδιωτικό χρονικό "A Tour thro΄ the Whole Island of Great Britain", 1724-1727. Πέθανε το 1731 από ληθαργικό πυρετό. Θεωρείται από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς μυθιστορήματος με τη σύγχρονη έννοια, από τους πρωτοπόρους του είδους στη Μ. Βρετανία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μάκης Βαϊνάς (Μεταφραστής)