Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Λευκή Μολφέση (Blanche Molfessis, 1953-2005) γεννήθηκε από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στο Παρίσι. Πέρασε αρκετά χρόνια στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου μοίραζε τη ζωή της ανάμεσα στην πόλη και την Αίγινα. Κόρη του γλύπτη Ιάσονα Μολφέση και ανιψιά του πολιτικού Λεωνίδα Κύρκου, ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους λογοτεχνικούς κύκλους, Ο Ζακ Λακαριέρ αφιέρωσε ειδικό λήμμα σ΄ αυτή, στο "Ερωτικό λεξικό της Ελλάδας", γράφοντας ότι "τα πεζά της έχουν ένα ιδιαίτερο, εντελώς προσωπικό αφηγηματικό σχήμα, απείθαρχο στους συνήθεις κανόνες του είδους". Έγραψε ποίηση και πρόζα. Βιβλία της εκδόθηκαν στα γαλλικά και τα ελληνικά. Δημοσίευσε για πρώτη φορά ποίησή της στα γαλλικά στα περιοδικά "Les Temps Modernes" (1977) και "Errances" (με διευθυντή τον Ζακ Λακαριέρ, 1983). Τα πρώτα της βιβλία ήταν οι ποιητικές συλλογές "Le Cerceau" (Άγρα, 1982) και "Croisiere sur le Styx" (Άγρα 1987), ενώ αργότερα έγινε γνωστή με το αφήγημα στα ελληνικά "Γυάλινα σύνορα" (Εξάντας 1996), μια ανάπλαση του μύθου της Ελλάδας με "ξεναγό" την Καλή Κύρκου. Στα ελληνικά κυκλοφόρησαν, επίσης, άλλα δύο βιβλία της: το παιδικό "Ο Αγγελύκος και οι δύο του αδελφές" (Περίπλους, 2002) και η συλλογή διηγημάτων "H μέρα που λέγεται σήμερα" (Μελάνι, 2003), βιβλίο που μπήκε στον τελικό κατάλογο (short list) υποψηφιότητας για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2004. Μετέφρασε προς τα γαλλικά αρκετά ελληνικά κείμενα, ανάμεσά τους τα "Φτερά μπεκάτσας" του Θανάση Βαλτινού, ποιήματα του Γιώργου Βέλτσου, κ.ά. "Έφυγε" αναπάντεχα σε τροχαίο δυστύχημα, στις 17 Μαρτίου 2005, όταν η μοτοσυκλέτα στη οποία επέβαινε, στον Πειραιά, με οδηγό τον ζωγράφο Φίλιππο Φέσσα, συγκρούστηκε με νταλίκα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ιάσων Μολφέσης (1925-2009) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Kωνσταντίνου Παρθένη, μεταξύ 1941-46, και παράλληλα φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας μελέτησε τη βυζαντινή τέχνη στη Βόρειο Ελλάδα. Στη συνέχεια παρακολούθησε την Εcole des Beaux Arts στο Παρίσι (1951-52). Εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι σε μια εποχή έκρηξης των νέων ρευμάτων της αφηρημένης τέχνης και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στην αρχή ασχολήθηκε με τη ζωγραφική (μεταξύ 1950 και 1968) και αργότερα πέρασε στη γλυπτική, δημιουργώντας τα πρώτα του ανάγλυφα. Την εικοσαετία 1950 - 1970 έκανε συνθέσεις με ανθρώπινες μορφές και τοπία που διακρίνονταν για τον χρωματικό περιορισμό τους (άσπρο, μαύρο, γκρι και ώχρες). Τα έργα του ξεχώριζαν για τον λυρισμό, τη χειρονομιακή γραφή και την εξπρεσιονιστική δραματικότητα. Από το 1970 αρχίζει να πραγματοποιεί μεγάλες γλυπτικές εγκαταστάσεις στο Παρίσι, σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας και σπανιότερα στην Ελλάδα. Στις συνθέσεις του μεταφέρει σε σφυρήλατο μολύβι το σύστημα των σκούρων στιγμών, των οπών και των λευκών επιφανειών των ταινιών του ηλεκτρονικού υπολογιστή, πειραματιζόμενος με τις τρεις διαστάσεις, ένας από τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν στη δουλειά τους τη νέα -τότε- τεχνολογία των υπολογιστών. Το 1988 εξελέγη καθηγητής στη Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ. Τα έργα της τελευταίας περιόδου -από το 1990 και μετά- ήταν ανάγλυφες ή επίπεδες συνθέσεις, που πλησίαζαν περισσότερο τη ζωγραφική παρά τη γλυπτική. Είναι ολοκληρωμένα κυκλώματα υπολογιστή που συνδυάζονται με ανθρώπινες φιγούρες πάνω σε διαφανείς ή πολύχρωμες επιφάνειες. Το 1991 επέστρεψε στο Παρίσι όπου συνέχισε να εργάζεται. Στη μακρά πορεία της σταδιοδρομίας του πραγματοποίησε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Μεγάλα γλυπτά του κοσμούν δημόσιους χώρους στην Τουλούζη, στο Παρίσι, στην Αθήνα, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και αλλού. Έφυγε από τη ζωή στο σπίτι του στο Παγκράτι, στις 29 Ιανουαρίου 2009, σε ηλικία 84 ετών.
