Εκ πρώτης όψεως, η συζήτηση για τον ρόλο του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου στη διαμόρφωση της ελληνικής ιστορίας δεν φαίνεται να είναι τόσο περίπλοκη υπόθεση. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους διπλωμάτες του ελληνικού κράτους· ίσως ο πιο επιτυχημένος και ο πιο σημαντικός. Λίγοι θα μπορούσαν να τον συναγωνιστούν σε αυτό το πεδίο -μεταξύ τους, ας αναφερθούν ενδεικτικά ο Παναγιώτης Πιπινέλης, που αδίκησε τον εαυτό του με τις επιλογές της τελευταίας περιόδου της ζωής του· ο Ιωάννης Γεννάδιος (αλλά μονίμως σε μια συγκεκριμένη θέση, τη διπλωματική αποστολή στο Λονδίνο)· ή ο Δημήτρης Μπίτσιος και ο Πέτρος Μολυβιάτης -σε ρόλους, όμως, και πρόσθετους του διπλωμάτη, σε ρόλους καθαυτό πολιτικών σχεδιαστών. Το παρόν άρθρο θα αποπειραθεί να πάει πιο πέρα από αυτή τη σχετικά απλή διαπίστωση. Θα αναζητηθούν κάποιοι από τους διαύλους που διαμόρφωσαν την κοσμοαντίληψη του Θεοδωρόπουλου, αλλά και της γενιάς των διπλωματών στην οποία ανήκε. Θα συζητηθούν, δηλαδή, με αφορμή αυτή την κομβική προσωπικότητα της ελληνικής διπλωματίας, οι ευρύτερες «ροές» και τάσεις της. [...] (Ευάνθης Χατζηβασιλείου: Ο Βύρων Θεοδωρόπουλος και οι ελληνικές εμπειρίες της μεταπολεμικής Ανατολικής Μεσογείου) • Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Ο Βύρων Θεοδωρόπουλος και οι ελληνικές εμπειρίες της μεταπολεμικής Ανατολικής Μεσογείου • Γεώργιος Σαββαΐδης, Η θεσμική διάσταση: ο Βύρων Θεοδωρόπουλος και το Υπουργείο Εξωτερικών. Η Διάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας • Ιωάννης Σ. Χάλκος, Στη δεκαετία του 1970: από το ΝΑΤΟ στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Εξωτερικών • Σωτήρης Ντάλης, Η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η διεθνής πολιτική στο έργο του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου • Μανόλης Κούμας, Η ιστορία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο έργο του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου • Σωτήρης Ντάλλης, Βύρων Θεοδωρόπουλος: 1920-2010. Οδοιπορικό στα χνάρια της σταδιοδρομίας και του έργου του