Την περίοδο του Μεσοπολέμου, γύρω από τα Βούρλα υπήρχαν διάφορα καφενεδοταβερνεία για να διασκεδάζουν οι θαμώνες, οι ναυτικοί και οι ναύτες των στόλων που έρχονταν στον Πειραιά. Γλεντοκοπούσαν όμως μόνοι, χωρίς τη γυναικεία παρουσία, διότι οι πόρνες ήταν μαντρωμένες στα Βούρλα. Έτσι, ξεφύτρωσαν σιγά-σιγά τα καμπαρέ στη Τρούμπα· για να διασκεδάζουν με γυναίκες και το σπουδαιότερο, για να ξοδεύουν χρήματα. Και όταν έκλεισαν τα Βούρλα άρχισε η ακμή της Τρούμπας. Πολλά έχουν ειπωθεί για τη Τρούμπα. Για την Εκκλησία ήταν ο τόπος της ακολασίας. Για το κράτος, η ανήθικη τροχοπέδη στο έργο του. Για τους καθωσπρέπει κατοίκους, η ντροπή του Πειραιά. Για τους ναυτικούς, τόπος διασκέδασης και κραιπάλης. Για τους εφήβους, η μύηση στον έρωτα. Για τις πόρνες, το καταφύγιο από την περιφρόνηση της κοινωνίας. Και για τις πατρόνες και τους σωματέμπορους, ο εύκολος τρόπος απόκτησης χρήματος.