«…Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, κάπου αλλού που ήταν πρωί ακόμα, κάποιος επίδοξος συγγραφέας έγραφε συμπτωματικά – σε τρίτο πρόσωπο – για τις μύχιες σκέψεις και για τ’ ανομολόγητα που έκανε στη ζωή του ένας μικρόψυχος και ποταπός θεός που κυνηγούσε να βαλσαμώσει πεταλούδες».

Πάγωσα! Αυτό που απευχόμουν έγινε! Η εκδίκηση ήταν ήδη εδώ. Το πιθανό ενδεχόμενο έγινε βέβαιο, όπως φοβόμουν. Η προσταγή «βλέπε οπισθόφυλλο» στον τίτλο του βιβλίου που κρατούσα φάνταζε διαβολικά να είχε αποδέκτη αποκλειστικά εμένα! (Υπάκουσα!) Κοίταξα γύρω μου καχύποπτα. Μου φάνηκε πως κάποιοι στο βιβλιοπωλείο με κοίταζαν κάπως περίεργα. Φόρεσα βιαστικά τον σκούφο μέχρι τα μάτια και τα γυαλιά ηλίου (είχε από ώρα σκοτεινιάσει!) και σήκωσα τους γιακάδες μέχρι τ’ αυτιά – τώρα όντως με κοίταζαν όλοι περίεργα! Πριν πάω στο ταμείο, έγραψα τάχα αδιάφορα στο εσώφυλλο μιαν αφιέρωση – στον εαυτό μου – και είπα να το τυλίξουνε για δώρο. Όταν ζήτησαν τα στοιχεία μου για κάρτα μέλους, τους έδωσα ψευδώνυμο κι ανύπαρκτη διεύθυνση.