Ο Λεονάρδος Π. Χατζηανδρέου στην πρώτη του συλλογή Βιαστική Περιπλάνηση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας, δημιουργεί έναν ποιητικό κόσμο γεμάτο φιλοσοφικές απολήξεις. Τα ποιήματά του αναβλύζουν μια έντονα στοχαστική διάθεση γεμάτη εικόνες που φλερτάρουν με τη σφαίρα του ιδεατού. Ο Χατζηανδρέου κατορθώνει να μετουσιώσει ποιητικά τις απόψεις του για τις μεγάλες αλήθειες, τις πανανθρώπινες αξίες της ζωής, ενώ ταυτόχρονα οι στίχοι του μοχθούν να αιχμαλωτίσουν σε λέξεις το φευγαλέο, το άπιαστο της στιγμής, το όνειρο. Η δύναμη σχηματισμού ενός προσωπικού ποιητικού ύφους αποτυπώνεται εμφανώς και στα 44 ποιήματα ετούτης της συλλογής. Τίποτα δεν είναι αυθόρμητο, τυχαίο, ατάκτως ερριμμένο. Η σειρά των λέξεων, η διάταξη των στίχων, ακόμη και των σημείων στίξης είναι αυστηρά μελετημένα. Ο ποιητής με τον τρόπο αυτό, εγνωσμένα, οδηγεί τις λέξεις του σε μια νοηματική κλιμάκωση, όπου στο τέλος υπάρχει πάντα, αν δανειστούμε τον ανάλογο όρο από την αρχαία ελληνική τραγωδία, η έννοια της κάθαρσης. Ο αναγνώστης δηλαδή «καθάρεται» από το άγχος και τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τον κατακλύζουν, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δράματος, εν προκειμένω την εξέλιξη του ποιήματος. Οι στίχοι λειτουργούν λυτρωτικά, σαν βάλσαμο σε ένα λυρικό ταμπλό βιβάν ζωγραφισμένο με όλα τα χρώματα της ίριδας.