"βιαίως 1982" LXIV Η καταπάτηση ψυχών αποτελούσε κι αποτελεί ακόμη ποινικό αδίκημα. Ανυπολόγιστοι σκελετοί γενναιοδωρίας θαύμασαν κι έκλαψαν δίπλα απ’ όσους γεννήθηκαν ημιθανείς και προσφέρουν έως και τώρα (ασχέτως του αν δεν γίνονται αντιληπτοί) μπουκέτα μπλε αισθήσεων. Η αναμενόμενη θλίψη επιζητεί τη δικαίωση ζώντας κλεισμένη στην υπερκόσμια αντίφαση των δεσμών αίματος ή ανικανότητας. Πριν από κάτι αιώνες εξήγαγαν φρονιμίτες από κάτι αστέγους σμήνη θηλυπρεπών παπαγάλων και οι μέντορές τους ζουν στο έλεος των επαιτών αισθήσεων. Πιο εξοργιστικό ακόμη είναι το ότι αποδείχτηκε πως τα δάκρυα κονιορτοποιούν ό, τι χτίζει η θλίψη. Όχι πως δεν το ξέραμε, αλλά οι συνεχείς αποδείξεις σε μια προκαθορισμένη αιωνιότητα εκνευρίζουν και τους πιο διάσημους εκσφενδονιστές ευτυχίας.