"Η νόηση της πραγματικότητας είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση παρά την γενική απλότητά της. Η βασική αιτία είναι ότι εκ παιδείας ο υπήκοος είναι διαπαιδαγωγημένος πάνω σε ψευδείς θεωρήσεις οι οποίες υπέχουν θέση σχεδόν αξιώματος. Τοιουτοτρόπως η δόμηση ακρισίας, η οποία είναι χρήσιμη στο κράτος, επιφέρει μαζικό φανατισμό. Η συνακόλουθη άγνοια δεν είναι κατανοητή αφού επικαλύπτεται από το ισχυρό πέπλο της αμάθειας το οποίο είναι πεπλεγμένο σε ισχυρή συναισθηματική βάση από ψευδείς γνώσεις και αναλήθειες, Η περιγραφόμενη κατάσταση αποτελεί μέρος του ατομικού εκφασισμού, το οποίο όταν απαιτηθεί από το σύστημα γίνεται ένα όπλο μαζικό στην υπηρεσία του. Η άρνηση αποδοχής της αλήθειας, ως αποτέλεσμα της αναφερθείσας Παιδείας, έχει ισχυρή συναισθηματική βάση, η οποία δεν επιτρέπει την λειτουργία της λογικής, η δε ακρισία θεωρείται ορθή κρίση, ή κατά περίπτωση, πάντα ατομική, δυνατόν να υπάρξει απάντηση με την επιθυμία "να ζω στον κόσμο μου". Η ατομικότητα αυτή ως σύνολο αποτελεί φασισμό, ρατσισμό και κάθε αντικοινωνική συμπεριφορά. Η πραγματική κατανόηση του παρόντος ιστορικού και πολιτιστικού έργου αποτελεί μέρος της αντιμετώπισης της ακρισίας η οποία λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας, σε δύσκολες αντεθνικές και μη ηθικές εποχές, όπως η αυριανή".