Κάποιες στιγμές αναλογιζόμαστε τα Χανιά ως μια πόλη-πλεούμενο στον αχανή ωκεανό του χρόνου. Πάνω στο σκαρί της πόλης υπάρχουν, συντετηγμένα με ξύλο και μέταλλο, τα σημάδια της αέναης πλεύσης, έτσι όπως τα διαμόρφωσαν οι καιροί της θύελλας και της νηνεμίας...
...Κάποιες στιγμές συλλογιζόμαστε με πόνο ψυχής τα Χανιά που ζήσαμε και δεν προφτάσαμε να χαρούμε. Τα Χανιά που παραδίδουμε στις νεότερες γενιές. Τα Χανιά, που βίωσαν, μαζί με όλη την Κρήτη και την Ελλάδα, μια ταραχώδη και πολυκύμαντη ιστορία. Την πόλη των βασάνων, των αγώνων, των οραμάτων και των νεανικών σκιρτημάτων μας. Την πόλη που ορίζει τον ύπνο και τον ξύπνιο μας. Την πόλη που συντρόφεψε τα χρόνια της ωριμότητας και της γαλήνης. Την πόλη που πάντα θα ακολουθεί με λαχτάρα η ύπαρξή μας. Την πόλη στην οποία αξίζει ένα ειρηνικό και ελπιδοφόρο Αύριο, δίχως ουτοπίες και χίμαιρες, αλλά με στέρεο λόγο και βήμα σταθερό, με προσανατολισμό πάντοτε προς ορίζοντα ειρήνης, αυτάρκειας, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Με αυτές τις σκέψεις, ευχόμαστε στην αγαπημένη πόλη:
-Καλές θάλασσες!
