Η πίστη είναι σαν το τριαντάφυλλο. Μικρό μπουμπουκάκι στην αρχή, που δεν ξέρεις ούτε με τι χρώμα θα φανερωθεί ούτε πόσο θα μεγαλώσει. Που αν δεν το συντηρήσεις με νερό που θα ‘χει βγει απ’ την ψυχή σου θα μαραθεί. Και που απρόσεκτα αν το κρατήσεις, θα σ’ αγκυλώσει και θα σε ματώσει. Για να πιστεύει κανείς σε κάτι, δεν είναι απαραίτητο να ψάχνει να βρει ιδέες και ιδανικά, αν αυτές δεν έχουν κατοικήσει από πριν στην ψυχή του. Και ούτε είναι υποχρεωτικό ν’ αγωνίζεται για να πιστέψει σε κάτι. Αρκεί και μια παλιά χορταριασμένη (. . .) πόρτα, για να πλάσει τ’ όνειρό του! Αρκεί κι ένα γλυκό χαμόγελο από ένα αγαπημένο πρόσωπο (. . .) για να τον κάνει τρισευτυχισμένο (. . .) ο άνθρωπος δε ζητάει πολλά! Οι άνθρωποι ζητάνε πολλά από τους άλλους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]