Το παρόν φιλοδοξεί να ντυθεί παραβολή, να καμώνεται για παραμύθι, που ισορροπεί με δυσκολία σε μια σειρά από ψέματα που ’ρχεται να καταθέσει στη σκιά της αλήθειας που ζει την τελευταία δεκαετία η χώρα και οι άνθρωποί της. Κάθε λογής. Απ’ όπου κι αν οι πρωταγωνιστές επέλεξαν να κρατά η σκούφια τους. Εκείνοι με τις παράλληλες πορείες που κάποτε μπορεί και να προσέγγισαν, μα τελικά κατέληξαν αποκλίνουσες. Τις… ‘ασύμπτωτες διαδρομές’ τους επιχειρούν να μπογιατίσουν αυτές οι γραμμές, χορεύοντας ανάμεσα στις πολλές εκδοχές αλήθειας των συμπρωταγωνιστών, υποκινούμενες συχνά από τα θέλω, τη σκοπιμότητα της στιγμής αλλά και… τις ορμόνες τους. Αφήνουν όμως στο διάβα τους κενά. Κενά που η φύση απεχθάνεται…