[...] Η βλάβη των φυτών μπορεί να είναι οξεία ή χρονία. Η οξεία βλάβη χαρακτηρίζεται από τη γρήγορη καταστροφή της χλωροφύλλης, έχουμε δηλ. βλάβη σαν "ξέπλυμα" του φύλλου και σε σοβαρές περιπτώσεις ακολουθεί ξήρανση του δέντρου. Εξάλλου στη χρόνια βλάβη παρατηρούμε, γενικά, ελάττωση της αύξησης, που είναι αποτέλεσμα της μείωσης των φυσιολογικών λειτουργιών του φυτού, στη συνέχεια δε δυνατόν να έχουμε δευτερογενή προσβολή από φλοιοφάγα και ξυλοφάγα έντομα. Η απλή βλάβη ή και η νέκρωση των δασικών δέντρων μπορεί να επιφέρει τελικά την αλλαγή της φυτοκοινωνικής κλίμακας και την αντικατάσταση πολύτιμων δασοπονικών ειδών με φυτά ανθεκτικά χωρίς όμως αξία, ή ακόμη να προκαλέσει και τη δημιουργία, μόνιμα, γυμνού εδάφους. Τα κωνοφόρα είναι πιο ευαίσθητα από τα πλατύφυλλα επειδή ως αειθαλή, είναι εκτεθειμένα στην επίδραση των βιομηχανικών καπνών για μακρότερο χρόνο.
[...]