Οι μορφές της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, έτσι όπως αναδύονται από τα βάθη των αιώνων, προβάλλουν αξεπέραστα αρχέτυπα διατηρώντας την αρχική τους ζωντάνια και μαγεία. Κοινό χαρακτηριστικό τους η προσφορά στην ανθρωπότητα. Η ανίχνευση δρόμων και μεθόδων για την εξέλιξή της.

  Ως τέτοιο αρχέτυπο ο Ασκληπιός σφράγισε τις απαρχές της ιατρικής επιστήμης. Η λατρεία του. παρά το θαυματουργικό της στοιχείο, δεν αντιστρατεύτηκε την επιστήμη, καθώς στα ιερά του οι αρχαίοι γιατροί αποκτούσαν κλινική εμπειρία.

   Οι Διόσκουροι, έκφραση των αρχέτυπων διδύμων, οι οποίοι έγιναν αντικείμενο λατρείας σε πολλές αρχαίες θρησκείες, αποτελούν το δεύτερο αντικείμενο διερεύνησης του συγγραφέα. Αναδεικνύουν το υψηλό ιδανικό της φιλίας και εκφράζουν τη δισυπόστατη ανθρώπινη φύση. Συνάμα πρεσβεύουν την ελπίδα στη μακάρια αθανασία της ψυχής.