Στην Ισπανία του Μεσαίωνα εξελίσσεται η πολυτάραχη ζωή της Εσθήρ Κοέν, που από καταφρονεμένη Εβραία, όταν γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, γίνεται δούκισσα της Καστίλης και Χριστιανή. Σαν ξεριζωμένο δένδρο η γενιά της ανθίζει στην διασπορά, στην Γένοβα, Βενετία, Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη κι Αμερική, απλώνοντας γερές ρίζες σε Ανατολή και Δύση, γεννώντας ολόγλυκους, ζουμερούς καρπούς... Παλεύει σθεναρά για αιώνες να σταθεί όρθιο ενάντια στο σαρωτικό άνεμο του μίσους, στις θύελλες της αδικίας, στη λαίλαπα του ρατσισμού, στις καταστροφικές συνέπειες του φανατισμού, στη βροχή των διώξεων και των νοσηρών εξευτελισμών... Και τα καταφέρνει ώσπου...
`Το ίδιο όταν γευόμαστε την αδικία, το μίσος, την απώλεια, τη λεηλασία, άσχετα αν είμαστε Χριστιανοί, Εβραίοι, Καθολικοί, Μουσουλμάνοι ή Ινδουιστές`.
`Ο έρωτας κάποτε όλους τους πληγώνει κι ο χάρος αδιακρίτως ζυγώνει φτωχούς ή πλούσιους`.
`Η λύπη ή χαρά φωλιάζει σε κάθε κόκκινη καρδιά και το δάκρυ είναι διάφανο σε όποια παρειά κι αν κυλάει, άσπρη ή σκούρα...`
`Το αστραφτερό χρήμα, ασημένιο ή χρυσό ήταν και θα είναι απατηλό`.
`Ο Θεός όπως κι αν τον επικαλεστούν τα παιδιά του, Ιησού, Γιαχβέ, Γιαραμπί, Αλλάχ, Βούδα, Εκείνος ακούει και στέργει...`

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]