Από την εποχή που τα αρχαιολογικά Μουσεία λειτουργούσαν ως αποθήκες θησαυρών της κλασικής εποχής, προσβάσιμα σε λίγους μόνο γνώστες της αρχαίας τέχνης, η πολιτεία έχει διανύσει πολύ δρόμο. Επανεκθέσεις των μόνιμων συλλογών, πολιτιστικές εκδηλώσεις, εισαγωγή σύγχρονων συστημάτων συντήρησης, αποθήκευσης και τεκμηρίωσης αρχαιοτήτων, διοργάνωση περιοδικών εκθέσεων σε συνεργασία με ξένους φορείς, συμμετοχή σε εκθέσεις του εξωτερικού, έκδοση περιοδικών εντύπων, εκπαιδευτικά προγράμματα για επισκέπτες όλων των ηλικιών, μέριμνα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, προγράμματα διαπολιτισμικού διαλόγου έχουν μεταμορφώσει τα αρχαιολογικά Μουσεία της χώρας σε ζωντανούς οργανισμούς ανοιχτούς στο κοινό, σκοπός των οποίων δεν είναι μόνο η μόρφωση αλλά και η ψυχαγωγία. Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας των Μουσείων μας διαπνέει πλέον και τον ίδιο το χαρακτήρα των εκθέσεών τους. Οι υλικές μαρτυρίες του ανθρώπου που έζησε στον τόπο μας από τα προϊστορικά μέχρι και τα μεταβυζαντινά χρόνια εκτίθενται ακολουθώντας τα τελευταία διδάγματα της μουσειολογίας, της επιστήμης δηλαδή των μουσείων, καθιστώντας τα τελευταία σημαντικά πεδία για την κατανόηση του αρχαίου κόσμου, και - γιατί όχι; - του ίδιου μας του εαυτού.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]