Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789602581230
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Εις την `Ακρόπολιν` είχα δημοσιεύση προ τινων ετών, στοιχεία τινά περί του Αρματωλικού βίου, της ενδοξοτάτης ταύτης σελίδος του μεταγενεστέρου Ελληνισμού.
Κατόπιν, εις μίαν διάλεξίν μου, εις το Βασιλικόν Θέατρον, και εις τα Αναδρομικά σημειώματα της `Εστίας`, ανέπτυξα κεφάλαια τινα της πολυχρονίου σχετικής μελέτης μου.
Ήδη, προβαίνω εις την δημοσίευσιν της όλης εργασίας μου, γραφείσης ούτως, ώστε να είναι ευχάριστος μεν εις τους ολίγους, προσιτή δε και εις τους πολλούς.
Το έργον μου διήρεσα εις δύο μέρη:
Εις το πρώτον αναπαριστώ δι` ολίγων την αθλιότητα του δουλικού βίου κατά τους αιώνας της Τουρκοκρατίας, και καταδεικνύω την διαφοράν του βίου τούτου των ραγιάδων των πόλεων και των κοιλάδων, προς την ελευθέραν ζωήν των λεβέντηδων των βουνών και των κυμάτων. Δι` ολίγων επίσης καταδεικνύω, το σύστημα της οργανώσεως των κλεφτών, την προστασίαν ην παρείχον ούτοι εις τους σκλάβους αδελφούς των, περιγράφω την ενδυμασίαν των, τον οπλισμόν των και τας σημαίας των, την πολεμικήν των τέχνην, τα ήθη και τα έθιμά των, τας ασκήσεις και τας παιδιάς των, ομιλώ δια την εγκράτειάν των, δια τον καρτερικόν θάνατόν των, κατά τας βασάνους εις ας συλλαμβανόμενοι υπεβάλλοντο, δια τον σεβασμόν των προς τα όπλα των, δια την φροντίδα περί της υστεροφημίας των, και δι` άλλα τινά σχετικά.
Κατόπιν πραγματεύομαι περί της ανάγκης ήτις επέβαλε την δημιουργίαν των αρματωλών, περί των διαφόρων αρματωλικίων, της διαιρέσεως και της διοικήσεως αυτών, και τέλος περί των ποικίλων τρόπων, καθ` ούς ανεδεικνύοντο οι αρματωλοί.
Εις το δεύτερον μέρος, καταδεικνύω τα κυριώτερα χρονικά σημεία καθά αναφαίνεται σοβαρά και συστηματική η δράσις των κλεφτών, των αρματωλών και τινων κουρσάρων, κατά τας από της Αλώσεως μέχρι της Επαναστάσεως γενομένας ή προκληθείσας εξεγέρσεις του υποδούλου Ελληνικού Λαού.
Τέλος αναγράφω τινά περί του περιπετειώδους βίου των επισημοτέρων κλεφτών, αρματωλών και τινων κουρσάρων, οίτινες ίσως θ` αποτελέσωσιν άλλοτε το θέμα ίδιας και γενικωτέρας ασχολίας.
Και η έλλειψις επισήμων ή ασφαλών οπωσδήποτε πληροφοριών, και αι δυσχέρειαι των απαραιτήτων ερευνών εν τω τόπω, προς περισυλλογήν σχετικών πληροφοριών και παραδόσεων, καθιστώσι το έργον ημών τούτο-και είναι η πρώτη συστηματική εργασία επί του περιφήμου αυτού θέματος-επιδεκτικόν συμπληρώσεων και παρατηρήσεων. Δια τούτο πάσαν πληροφορίαν συντείνουσαν προς τούτο ευγνωμόνως αποδεχόμεθα.
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
Δημήτριος Καμπούρογλου (1852-1942). Ο Δημήτριος Καμπούρογλου γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του κωνσταντινουπολίτη Γρηγορίου Καμπούρογλου, λόγιου και ιδρυτή της πρώτης εθνικής θεατρικής σκηνής στη χώρα μας, και της Μαριάννας το γένος Σωτηριανού - Γέροντος από την Αθήνα. Μεγάλωσε σε υψηλό πνευματικό περιβάλλον, καθώς και η μητέρα του ήταν εξαιρετικά μορφωμένη για την εποχή. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε στη δικηγορία για δεκαπέντε χρόνια. Στη συνέχεια εργάστηκε στο δημόσιο τομέα [Πρωτοδικείο Αθηνών (1872-1873), Αρχαιολογική Εταιρεία, Εθνική Βιβλιοθήκη, της οποίας διετέλεσε και διευθυντής (1904-1917)]. Ασχολήθηκε παράλληλα με τη δημοσιογραφία. Στα πλαίσια της δραστηριότητάς του συγκέντρωσε ιστορικό και χρονογραφικό υλικό για την Αθήνα, επανέκδωσε το ιδρυμένο από τον πατέρα του περιοδικό Εβδομάς, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση (1884-1886) και κυκλοφόρησε το λαογραφικό περιοδικό Δίπυλον (1910-1912). Τιμήθηκε με το κρατικό Αριστείο των Γραμμάτων (1923) και υπήρξε μέλος (από το 1927) και πρόεδρος (1934) της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1932 γιόρτασε τα πενήντα χρόνια της φιλολογικής του δραστηριότητας στο σύλλογο Παρνασσός. Πέθανε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1872, φοιτητής ακόμη, με την υποβολή της κωμωδίας του Ευσυνειδησία και Ασυνειδησία στο Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό, στον οποίο βραβεύτηκε τον επόμενο χρόνο για την ποιητική συλλογή Η φωνή της καρδιάς μου. Ακολούθησαν πολλές δημοσιεύσεις και εκδόσεις έργων του, με τα οποία κάλυψε πολλούς τομείς του γραπτού λόγου. Ο Δημήτριος Καμπούρογλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της λεγόμενης γενιάς του 1880. Στο σύνολο του έργου του κυριαρχεί η πρόθεσή του να καταγράψει την ιστορία της Αθήνας, για την οποία έτρεφε βαθιά αγάπη, και να αναδείξει μέσω του λόγου του την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού στο πέρασμα των αιώνων. Για το λόγο αυτό στράφηκε τόσο στην ιστορική και λαογραφική μελέτη του παρελθόντος, κυρίως της περιόδου της τουρκοκρατίας, όσο και στην παρατήρηση της σύγχρονής του πραγματικότητας με έμφαση στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Στον τομέα της γλώσσας κινήθηκε στα πλαίσια μιας συγκρατημένης δημοτικιστικής έκφρασης. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Δημήτριου Καμπούρογλου βλ. Γιάκος Δημ., «Καμπούρογλους Δημήτριος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., «Δημήτριος Καμπούρογλου», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.194-197. Αθήνα, Σοκόλης, 1977, Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΖʼ (1880-1900), σ.52-69. Αθήνα, Σοκόλης, 1997, Σολωμού Αλίκη, «Καμπούρογλου Δημήτριος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985 και Σπεράντσας Σ.Γ., «Καμπούρογλου Δημήτριος Γρ.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 13. Αθήνα, Πυρσός, 1933.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
