Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600511499
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Τα `Απομνημονεύματα` του Εμμανουήλ Αγγελάκι γράφτηκαν από το 1930 έως το 1950 και καλύπτουν την περίοδο από το 1856 έως το 1906, περίοδο καθοριστική για την ιστορία της Κρήτης.
Τα `Απομνημονεύματα` δίνουν την εικόνα και την ατμόσφαιρα της εποχής στην πατρίδα του συγγραφέα, τη Σητεία, λίγο πριν από την απελευθέρωση της Κρήτης από την τουρκική κυριαρχία. Η οικογενειακή ζωή, τα ήθη, οι μεγάλες στερήσεις, η τουρκική καταπίεση, η υποτυπώδης εκπαίδευση (την οποία αναπλήρωνε η Εκκλησία), όλα αυτά ζωντανεύουν στις σελίδες των `Απομνημονευμάτων`. Αλλά το κυριότερο είναι η πιστή και χωρίς εξιδανικεύσεις περιγραφή των εξεγέρσεων. Τα κινήματα αυτά, όπως τα αφηγείται ο συγγραφέας, χαρακτηρίζονται από μεγάλο λαϊκό ενθουσιασμό στη φάση της προπαρασκευής και της προσέλευσης των αγωνιστών, αλλά και από προχειρότητα και έλλειψη συντονισμού στη φάση εκτέλεσης των πολεμικών σχεδίων. [...] Όσο ξέρω δεν υπάρχει άλλη τόσο αντικειμενική περιγραφή στην ιστοριογραφία της Κρήτης, χωρίς πατριωτικές ρητορείες, χωρίς παραποίηση των γεγονότων και χωρίς υπερβολές.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Εμμανουήλ Αγγελάκις γεννήθηκε το 1856 στο χωριό Αρμένι της Σητείας. Ήταν το δωδέκατο παιδί μιας αγροτικής οικογένειας. Αφού αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Λύκειο Αθηνών, επέστρεψε στην Κρήτη και διορίστηκε Σχολάρχης Σητείας. Το 1884, σε ηλικία μόλις 28 ετών, εκλέχθηκε αντιπρόσωπος της επαρχίας του για την Κρητική Συνέλευση. Πήρε ενεργό μέρος στις επαναστάσεις της Κρήτης, πρώτα ως πρόεδρος της Επαναστατικής Επιτροπής Σητείας και έπειτα ως πληρεξούσιος της Γενικής Επαναστατικής Συνέλευσης.
Από το 1884 έως το 1911 διετέλεσε βουλευτής Σητείας και δύο φορές αντιπρόεδρος της Κρητικής Βουλής. Το 1898 διορίστηκε Έπαρχος Ιεράπετρας. Το 1902, όταν ήταν πλέον 46 ετών, τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπληρώνοντας έτσι ένα παιδικό του όνειρο. Το 1911, επί αρμοστείας Αλεξάνδρου Ζαΐμη, διορίστηκε Επίτροπος Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το 1916 διορίστηκε Διοικητής Καστοριάς και το 1920 Νομάρχης Μεσσηνίας. Παραιτήθηκε όταν έπεσε η κυβέρνηση Βενιζέλου. Από τότε ασχολήθηκε με ιστορικές μελέτες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
