Στην άκρη της αγοράς όλα απομακρύνονται και η κατάσταση αλλάζει. «Μακριά από τον έπαινο του δήμου και των σοφιστών» ο χρόνος φαίνεται να κυλάει αργά, ήσυχα, χαλαρά. Από απόσταση παρακολουθείς τα πράγματα καλύτερα, καθαρότερα και μπορείς να τα μελετήσεις περισσότερο, να διαλέξεις τα καλύτερα και να τα απολαύσεις! Άλλωστε τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή προσφέρονται ή δωρεάν ή, έστω, πάμφθηνα. . . Εκεί στην άκρη της αγοράς και μέσα στις δροσερές σκιές νιώθεις πιο ήρεμος, πιο άνετος, πιο ασφαλής. Δεν βλέπεις και δεν ακούς αυτά που οι σειρήνες θέλουν να δεις και να ακούσεις. Αν μπορείς! Ο θόρυβος φτάνει μουντός, απόμακρος, φιλτραρισμένος και απαλλαγμένος από τα περιττά και ασήμαντα. Από την άκρη της αγοράς βλέπεις ανεπηρέαστα και αντικειμενικά. Έχεις το χρόνο και τον τρόπο να σκεφτείς περισσότερο και καλύτερα και μέχρι το κρυμμένο «κουκούτσι». . . in media res! Και τότε όλα σου φαίνονται απλά, πιο κατανοητά και πιο όμορφα. Ωστόσο ο Θουκυδίδης έγραψε: «τον των κοινών μη μετέχοντα ουκ απράγμονα αλλά αχρείον νομίζω. . .». Ε, καλά! Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να μοιάσει στον Θουκυδίδη. Τα κείμενα στο βιβλίο αυτό αναφέρονται σε μερικά πράγματα από αυτά που με απασχόλησαν κατά καιρούς. . . «Από την άκρη της αγοράς». . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]