Στην τρέχουσα συγκυρία η διεθνής οικονομία βιώνει τις επιπτώσεις της πιο σφοδρής κερδοσκοπικής καταιγίδας των τελευταίων 80 ετών. Στην δίνη της κρίσης δεν υπάρχει πολυτέλεια κοινωνικού ανταγωνισμού. Αντιμέτωπη με την ύφεση, η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να έχει ως αντίπαλο τον εργαζόμενο. Ούτε βέβαια το κόστος της κρίσης μπορεί να επωμισθεί το κεφάλαιο απασχόληση. Προέχει η ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας, η τόνωση της ρευστότητας, οι θέσεις εργασίας, η ενίσχυση της ζήτησης. Η αναδιάρθρωση λοιπόν των επιχειρήσεων με ανθρώπινο πρόσωπο, και κοινωνικό σχέδιο αποτελεί ρήτρα προοπτικής, που δίνει διέξοδο. Ιδιαίτερα στο σημερινό κομβικό σημείο που η πρόκληση για αειφορία και βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]