Ο δοξασμένος ναύαρχος του Εικοσιένα, με τη σιδερένια θέληση, το φοβερό πείσμα και τη μοναδική αταραξία, ήταν τότε 51 χρονών. Φόραγε παντόφλες, όπως δύσκολα μπορούσε να περπατήσει από τα ρευματικά που καζάντισε σκίζοντας από παιδί τα πέλαγα. Μα όταν εκεί, πάνω στο κάσαρο του καραβιού του, μέτραγε τους αγέρηδες και τα καράβια του εχθρού, ξύπναγε μέσα του ο θαλασσόλυκος που είχε αναμετρηθεί όχι μονάχα με τους Αλτζερινούς πειρατές, παρά και μ` αυτόν ακόμα τον Νέλσωνα.
Δημ. Φωτιάδης
Γεώργιος Τσοκόπουλος (1871-1923). Ο Γεώργιος Τσοκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Ξεκίνησε ως συνεργάτης της εφημερίδας "Παλιγγενεσία" και στη συνέχεια δημοσίευσε άρθρα και κυρίως χρονογραφήματα (κάποτε με τα ψευδώνυμα Φάλσταφ, Φιλέας Φογγ και Ριπ) στις εφημερίδες "Αστραπή", "Νέον Άστυ" (όπου ήταν και αρχισυντάκτης για δώδεκα χρόνια), "Νέα Ημέρα", "Αθήναι", "Καιροί" (όπου ήταν διευθυντής τη διετία 1915-1917), "Ομόνοια" (Αλεξάνδρειας, όπου ήταν διευθυντής τη διετία 1893-1895) και "Εστία" (όπου ήταν διευθυντής τη διετία 1920-1922). Συνεργάστηκε επίσης με τα περισσότερα αθηναϊκά περιοδικά και ημερολόγια. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο ως συγγραφέας κωμειδυλλίων και δραμάτων, που παραστάθηκαν από το Βασιλικό Θέατρο και θιάσους όπως του Συντάγματος, της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυβέλης. Γνωστός είναι ωστόσο κυρίως ως συνσυγγραφέας των πρώτων αθηναϊκών επιθεωρήσεων από κοινού με τους Πολύβιο Δημητρακόπουλο (Εδώ κι εκεί - 1905) και Μπάμπη Άννινο (Παναθήναια). Έγραψε επίσης κείμενα για μελοδράματα και οπερέττες, καθώς επίσης θεατρικές μεταφράσεις, ενώ ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία (διηγήματα, μυθιστορήματα, ιστορικά μυθιστορήματα, παιδικά αναγνώσματα). Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γεωργίου Τσοκόπουλου βλ. Ω., "Τσοκόπουλος Γεώργιος Β.", Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 23. Αθήνα, Πυρσός, 1933.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
