Μια βαρυσήμαντη και γιομάτη εθνικό παλμό επιστολή του αειμνήστου Γεωργίου Ν. Παπαϊωάννου, προς την ταπεινότητά μου μαζί με τον σεβασμό και το χρέος προς τα γραφτά του, προς τα, ιστορικής και εθνικής σημασίας κατοχικά και αντιστασιακά κείμενα που μου εμπιστεύτηκε ο Αρχηγός της Αντιστάσεως ΕΔΕΣ Τριχωνίδος, μ΄ έσπρωξαν δυναμικά και αμετάκλητα, να προβώ στην έκδοσή τους, χωρίς να κάμω την παραμικρή αλλαγή ή αλλοίωση που θα υποβίβαζε το συγγραφικό μου ήθος και θ΄ αποτελούσε από μέρους μου ηθική παράβαση και βεβήλωση. Όταν ένα γραφτό περικλείει και περιέχει θεμελιώδεις θέσεις, αρχές και ιδέες, ανάλογα με το πιστεύω, το είναι, τη ζυγισμένη ευθύνη και την εθνική συνείδηση του δημιουργού, τότε το κείμενο αυτό είναι άξιο σεβασμού και εκτίμησης και στέκεται μακριά από κάθε συμβατική νόθευση και από κάθε συμφεροντολογική παρέμβαση. Κι ακόμα, όταν ένα κείμενο γράφεται με το ίδιο το αίμα του συγγραφέα τότε είναι πνεύμα και θεμελίωση μαζί. "Γράφε με το αίμα σου", λέγει ο Νίτσε, "και θα μάθεις τότε πως το αίμα είναι πνεύμα". [...]
Ο Βασίλης Λαμνάτος, γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Χρυσοβίτσα της ορεινής Αιτωλίας. Στο Θέρμο τελείωσε το Λύκειο κι έπειτα κατέβηκε στην Αθήνα και σπούδασε Δημοσιογραφία. Αργότερα, πήγε στην Αμερική και σπούδασε στο Queens College του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Κοινωνιολογία, Ιστορία της Τέχνης, Κριτική και Σύγχρονη Φιλοσοφία. Είναι, ακόμα, πτυχιούχος του Ινστιτούτου Τραπεζικών και Οικονομικών Σπουδών. Σταδιοδρόμησε επιτυχώς ως τραπεζικός υπάλληλος. Από το 1990 ως το 1997 διατέλεσε, επί επτά συνεχή χρόνια, Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων της Εμπορικής Τράπεζας απ΄ όπου αποχώρησε οικειοθελώς και συνταξιοδοτήθηκε νωρίτερα ως ανώτατο στέλεχος αυτής, φθάνοντας στο βαθμό του Υποδιευθυντή Α΄. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του Lutece, τακτικό μέλος της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" της Εταιρίας Στερεοελλαδικών Μελετών, της Ε.Σ.Η. και Π.Σ.Τ. και μέλος του Διοικητικού.
Συμβουλίου του Πανελληνίου Ομίλου για την Παράδοση της Ρωμιοσύνης. Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Ομίλου Τραπεζικών Υπαλλήλων.
Από την ΕΡΤ 1 και ΕΡΤ 2, κλήθηκε πολλές φορές να μιλήσει πάνω σε θέματα Λαογραφίας και για ένα χρονικό διάστημα έγραφε, για την ΕΡΤ 1, τις λαογραφικές εκπομπές με τίτλο: "Στα βουνά και στις στάνες", "Το Δημοτικό Τραγούδι χθες και σήμερα", καθώς και πολλές άλλες για τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του Λαού μας. Για αρκετό χρονικό διάστημα έγραφε ακόμα και για το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις εκπομπές: "Αναδρομή στο Δημοτικό μας Τραγούδι" και "Το Ελληνικό Μηνολόγιο". Επίσης, έγραψε, για την Ελληνική Τηλεόραση σειρά εκπομπών για τα Πετρογέφυρα της Ηπείρου, το Συρράκο, τα Ζαγοροχώρια κ.ά. και υπήρξε σύμβουλος παραγωγής των ντοκιμαντέρ "Ανταύγειες από το παρελθόν". Συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Πρωτεύουσας και της Επαρχίας κι έλαβε μέχρι σήμερα τις παρακάτω τιμητικές διακρίσεις:
Πρώτο Ποιητικό Βραβείο του Q.C. του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης του 1965.
Χρυσό Μετάλλιο και Τιμητικό Δίπλωμα της Ακαδημίας Κλασσικών Ποιητών της Γαλλίας το 1984.
Χρυσό Μετάλλιο και Τιμητικό Δίπλωμα της Διεθνούς Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του Lutece, το 1985.
Το συγγραφικό του έργο παρουσιάστηκε πλατιά απ΄ όλο τον Ελληνικό Τύπο, την Τηλεόραση, το Ραδιόφωνο και χαρακτηρίστηκε από την Επίσημη Κριτική σαν μια "πολύτιμη και αξιόλογη Εθνική Προσφορά" ενώ, ο Γιώργος Βαλέτας, ονόμασε τα βιβλία του, "αληθινά εγκόλπια του πιο γνήσιου Ελληνισμού".
Ειδικά δε κριτικά δοκίμια για το έργο του, έγραψαν οι γνωστοί συγγραφείς και ποιητές: Κώστας Σταμάτης και Μήτσος Κατσίνης. Ο πρώτος με τον τίτλο: "Βασίλης Λαμνάτος, ο φλογερολάλης της Ρούμελης" Αθήνα 1977, και ο δεύτερος με τον τίτλο: "Βασίλης Λαμνάτος, ο τραγουδιστής της ζωής και της φύσης" Αθήνα 1991.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
