Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600517200
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Με την κυκλοφορία του "Ανακτημένου χρόνου", της έβδομης και τελευταίας ενότητας του μυθιστορηματικού κύκλου του Μαρσέλ Προυστ, ολοκληρώνεται μια μεταφραστική εργασία που ξεκίνησε το 1969 και διακόπηκε στα μέσα του πέμπτου τόμου, της "Φυλακισμένης", με τον αδόκητο θάνατο του Παύλου Ζάννα, το 1989. Στη συνέχεια πήρε το νήμα ο Παναγιώτης Πούλος ο οποίος μετέφρασε το δεύτερο ήμισυ της "Φυλακισμένης", την "Αλμπερτίν αγνοούμενη", μετάφραση η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης (2015), και, τέλος, τον "Ανακτημένο χρόνο.
Παράλληλα, ο Παναγιώτης Πούλος προχώρησε σε μια αναθεώρηση των πρώτων τόμων με βάση τις νεότερες εκδόσεις του έργου του Προυστ και τα πορίσματα των πρόσφατων ερευνών και υπομνημάτισε το συνολικό έργο με πλήθος σημειώσεων, πραγματολογικών, ερμηνευτικών και ενδοκειμενικών, οι οποίες συνοδεύουν τον αναγνώστη στην περιήγησή του σ΄ αυτό το σύνθετο και πολυσχιδές έργο, το οποίο έχει σημαδέψει αυτό που αποκαλούμε νεοτερικότητα.
Έτσι, η πρώτη ελληνική έκδοση του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο", ενός έργου τέχνης που έχει ήδη κατακτήσει μέσα από τις μεταφράσεις του σε πάνω από σαράντα γλώσσες περίοπτη θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία, αποτελεί πλέον πραγματικότητα.
Οι πυκνές αναφορές του "Ανακτημένου χρόνου" σε πάμπολλες πτυχές και διαστάσεις της εργασίας του Μαρσέλ Προυστ, σε συνδυασμό με τις ανακατατάξεις που επιφέρει ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, αναδιαμορφώνουν το τοπίο του μυθιστορήματος και παράλληλα καλούν τον αναγνώστη να ανατρέξει στις ενότητες που έχουν προηγηθεί. Επιπροσθέτως, ο συγγραφέας διατυπώνει με έμμεσο και άμεσο τρόπο τη στάση του απέναντι στην τέχνη, όπως και τα όρια αυτού του ιδιάζοντος λογοτεχνικού εγχειρήματος, συμπεριλαμβανομένων και των ορίων της αντοχής και της χρονικής διάρκειας της ζωής του ιδίου.
Οι δυνάμεις και οι αδυναμίες της καλλιτεχνικής αλήθειας σταθμίζονται με όχημα ένα "εγκάρσιο" βλέμμα, το οποίο δεν παρέχει απλώς στον αναγνώστη τη δυνατότητα να προσεγγίσει μέσα από μια νέα οπτική γωνία τα όσα έχουν μέχρι τώρα διαμειφθεί, αλλά και τον παροτρύνει να στραφεί προς την κατεύθυνση του μέλλοντος, των κριτικών αποτιμήσεων και των πάσης φύσεως οικειοποιήσεων του προυστικού εγχειρήματος εδώ και έναν αιώνα -και μάλιστα τον προσκαλεί να γίνει, με τη σειρά του, στο μέτρο των δυνάμεών του, δημιουργός του έργου του και των επιλογών της ίδιας της ζωής του.
Αναδύεται εδώ ένας πρωτότυπος και ιδιαίτερα επίκαιρος στοχασμός για τη σημασία της μαθητείας της Τέχνης στην οικοδόμηση της ατομικής και συλλογικής ζωής, στα συμφραζόμενα μιας ολοένα και πιο γενικευμένης μετάβασης της ανθρωπότητας από τις παραδοσιακές δομές της ύπαρξης στην κατάσταση της νεοτερικότητας.
Οι σημειώσεις, το επίμετρο και η σύνοψη που συνοδεύουν τη μετάφραση στόχο έχουν να υποβοηθήσουν τον αναγνώστη να αποκτήσει επίγνωση τόσο της συνοχής που διέπει το λογοτεχνικό αυτό εγχείρημα όσο και της ποικιλίας των διακυβευμάτων του.
Ο Παναγιώτης Σ. Πούλος (1954) είναι αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπούδασε Φιλοσοφία και Τυπική Λογική στο Παρίσι και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφία με αντικείμενο: "Λογοτεχνία και Φιλοσοφία: το status της χρονικότητας στην οικοδόμηση του έργου του Μαρσέλ Προυστ", με επόπτη καθηγητή τον Pierre Macherey.
Εργάστηκε ως εντεταλμένος βοηθητικής διδασκαλίας στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Μαθηματικών και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Παρίσι-Χ-Nanterre (1977-1981) και δίδαξε στη συνέχεια λογοτεχνική μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης (CTL) του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης και Επιστημών του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ), του οποίου υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη.
Από το 2007 είναι Πρόεδρος της Επιτροπής εποπτείας της Βιβλιοθήκης της ΑΣΚΤ.
Έχει διδάξει Ιστορία της Φιλοσοφίας και της Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2001-2003), στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2001-2006), στο Α.Π.Θ, (Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών, 2001-2002, 2003-2004), και διδάσκει από το 2004 τα μαθήματα "Εισαγωγή στη Φιλοσοφία και την Αισθητική", "Ιστορία των Αισθητικών Θεωριών", "Φιλοσοφία/Αισθητική", "Τέχνη και Φιλοσοφία", "Θεωρία και μαθητεία της Τέχνης", στα δύο Τμήματα της ΑΣΚΤ (Εικαστικό και Θεωρητικό), σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.
Με τη δημοσίευση της ενότητας "Ο ανακτημένος Χρόνος", ολοκληρώθηκε το 2018 η πρώτη ελληνική έκδοση του μυθιστορήματος του Μαρσέλ Προυστ "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο", 7 τόμοι, 1998-2018, υπό την επιστημονική του διεύθυνση. Η μετάφραση του έκτου τόμου του μυθιστορήματος ("Η Αλμπερτίν αγνοούμενη", 2014) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης (2015).
Έχει επίσης διευθύνει την έκδοση του διεπιστημονικού συλλογικού τόμου "Περί κατασκευής" (1996), της μελέτης των J.-P. Cometti, Roger Pouivet και Jacques Morizot "Ζητήματα αισθητικής" (2005), της ανθολογίας 15 κειμένων Αισθητικής και Θεωρίας της Τέχνης με τίτλο "Έννοιες της τέχνης τον εικοστό αιώνα" (2006), του τόμου με επιμέλεια του Eric Karpeles "Η ζωγραφική στο έργο του Προυστ" (2008) και της μελέτης του Richard Wollheim "Η τέχνη και τα αντικείμενά της" (2009), με σημειώσεις και Επιλεγόμενα. Παράλληλα, έχει συνεπιμεληθεί το αφιέρωμα του περιοδικού του Διεθνούς Κολλεγίου της Φιλοσοφίας Rue Descartes (τχ. 51, 2006) στον σύγχρονο ελληνικό φιλοσοφικό στοχασμό.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά (Εντευκτήριο, Το δέντρο, τοπικά, Μετάφραση, Σύγχρονα Θέματα, Αξιολογικά, Ο Πολίτης, Rue Descartes, Revue d΄etudes proustiennes) με αντικείμενο την αισθητική, τις τέχνες, τις σχέσεις φιλοσοφίας και λογοτεχνίας, καθώς και τη θεωρία της μετάφρασης.
Κύριες μεταφράσεις του είναι "Η φυλακισμένη" (2005), "Η Αλμπερτίν αγνοούμενη" (2014) και "Ο ανακτημένος Χρόνος" (2018) του Μαρσέλ Προυστ, καθώς και το "Εμπειρισμός και υποκειμενικότητα. Δοκίμιο για την ανθρώπινη φύση" κατά τον Ντέιβιντ Χιουμ, του Ζιλ Ντελέζ (1995).
Τα κυριότερα ερευνητικά ενδιαφέροντά του σχετίζονται με την Αισθητική, την Ποιητική, τη Θεωρία της Τέχνης και τη Φιλοσοφία της Ιστορίας, όπως και με τα ζητήματα της ποιητικής μνήμης, του χρόνου της δημιουργικής διαδικασίας και της μεταφρασιμότητας.
O Mαρσέλ Προυστ (Bαλαντέν-Λουί-Zωρζ-Eζέν-Mαρσέλ) γεννήθηκε στην εξοχή του Οτέιγ, κοντά στο Παρίσι, το 1871. Σπούδασε νομικά, πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία. Γόνος πλούσιας, αστικής οικογένειας -ο πατέρας του ήταν φημισμένος γιατρός- δεν άργησε να βρεθεί στο περιβάλλον της υψηλής κοινωνίας της πρωτεύουσας και άρχισε να δημοσιεύει άρθρα κοσμικού περιεχομένου σε διάφορα έντυπα. Εργάστηκε για ένα διάστημα σε βιβλιοθήκη, ώσπου ανακάλυψε την κλίση του στη λογοτεχνία, στην οποία αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά, για να καταλήξει τελικά σε πλήρη σχεδόν απομόνωση από τον έξω κόσμο: κοιμόταν την ημέρα και έγραφε τη νύχτα σε ένα δωμάτιο επενδυμένο με φελλό. Ανάμεσα στο 1895 και στο 1899 ασχολήθηκε με ένα μυθιστόρημα που έμεινε ημιτελές και εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, το 1952, με τον τίτλο "Ζαν Σαντέιγ". Έγραψε επίσης ποιήματα, σύντομα αφηγήματα, άρθρα και μεταφράσεις. Ορισμένα από τα αφηγήματα αυτά δημοσιεύτηκαν το 1896 στον τόμο "Τέρψεις και ημέρες", με πρόλογο του Ανατόλ Φρανς και σχέδια της Μαντάμ Λεμαίρ. Η χλιαρή τους υποδοχή από το κοινό και ορισμένα προβλήματα πλοκής τον έκαναν να εγκαταλείψει το μυθιστόρημά του "Ζαν Σαντέιγ", ώσπου, γύρω στο 1907, καταπιάστηκε με τον πολύτομο μυθιστορηματικό κύκλο "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο πρώτος τόμος του κύκλου, "Από τη μεριά του Σουάν", που οι εκδότες τον απέρριπταν ο ένας μετά τον άλλον, εκδόθηκε με έξοδα του συγγραφέα το 1913. Ακολούθησαν οι τόμοι "Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών", ο οποίος του χάρισε το βραβείο Γκονκούρ και τη φήμη, το 1918, "Η μεριά του Γκερμάντ", σε δύο τόμους, 1920 και 1921, και "Σόδομα και Γόμορρα", επίσης σε δύο τόμους, 1921 και 1922. Aσθματικός από μικρός, ο Προυστ πεθαίνει από πνευμονία το 1922. Οι τρεις τελευταίοι τόμοι, αν και ολοκληρωμένοι, κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του, με την επιμέλεια του αδελφού του Ρομπέρ: "Η φυλακισμένη", 1923, "Η δραπέτις/Η εξαφάνιση της Αλμπερτίν", 1925 και "Ο ξανακερδισμένος χρόνος", 1927. Το 1927 κυκλοφόρησαν τα "Χρονικά", ένας τόμος με δημοσιευμένα άρθρα του. Μετά το θάνατό του, ο Προυστ πήρε γρήγορα τη θέση του ως ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους του εικοστού αιώνα κι ένας από τους πιο σημαντικούς κριτικούς της εποχής του. Tο έργο του προκάλεσε έναν πολύ μεγάλο αριθμό από αναλυτικές εργασίες και συνθετικές μελέτες και επηρέασε συγγραφείς όπως οι Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ, Κλοντ Σιμόν, κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
