Αναστασία, μια γυναίκα έξυπνη και γεμάτη αγάπη, πονεμένη μα αγιάτρευτη. Σε μια εποχή όπου ο κόσμος επέκρινε το διαφορετικό, προσπαθούσε να βρει τον εαυτό της αφήνοντας πίσω το στίγμα του παρελθόντος, αυτό που επισκίαζε αυτήν και την οικογένεια της. Δεν ήταν εφικτό. Όπου κι αν πήγαινε αυτό την ακολουθούσε, αφού ζούσε μέσα της, ήταν ένα μ’ αυτήν. Σχιζοφρένεια, αυτή ήταν η διάγνωση των γιατρών.

Μέσα από την πορεία της ζωής της ξεδιπλώνονται ένα – ένα τα νήματα που σκιαγραφούν το είναι της Αναστασίας, μιας μάνας που λόγω της ασθένειας της αναγκάστηκε να δώσει το παιδί της για υιοθεσία και πάλευε καθημερινά για να κρατηθεί στον κόσμο των «λογικών», την εξέλιξη της αρρώστιας της και ταυτόχρονα την αντίδραση και την αποδοχή ή την απόρριψη της από τον υπόλοιπο κόσμο.