Ο πατέρας, γράφοντας τις αναμνήσεις του, όπως και όταν τις διηγείτο, ξαναζούσε τις στιγμές εκείνες. Ένοιωθα την χαράν αυτήν, που ησθάνετο κατά τις διηγήσεις του, ως και την υπερηφάνειάν του για ορισμένα ευτυχή γεγονότα, στα οποία συμμετείχε, βάζοντας ένα λιθαράκι, χάριν της «Πατρίδος», που ήταν ο μεγάλος του έρωτας. Εύχομαι, η ιστορία του πατέρα μου επί των αναμνήσεών του, να προκαλέση το ενδιαφέρον του αναγνώστου, καθότι διατρέχει μία μακράν ιστορικήν περίοδον της χώρας, για τα γεγονότα της οποίας οι μαρτυρίες και οι απόψεις του πληροφορούν απολύτως και ρίχνουν φως σε πολλά σημεία. Έγκειται στην επάρκειαν του κάθε αναγνώστου να εξαγάγη τα συμπεράσματά του επ` αυτών. Είναι σπάνιο στην ιστορίαν να ευρεθή στρατιωτικός, που ανερχόμενος την στρατιωτικήν κλίμακα της ιεραρχίας να έχη συμμετοχήν ανελλιπώς σε όλους τους πολέμους, όπως ο πατέρας μου. Και εκεί έγκειται, νομίζω, το ενδιαφέρον: Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, στον Α` Παγκόσμιον πόλεμον, στην εκστρατείαν της Ουκρανίας, στην Μικρασιατικήν εκστρατείαν και στον Β` Παγκόσμιον πόλεμον, όπου συνετέλεσε στο Αλβανικόν Έπος, ομού με την Στρατιωτικήν Ηγεσίαν και τον Στρατόν μας. Από όσο γνωρίζω και μπορώ να πληροφορήσω τον αναγνώστην, τα απομνημονεύματα του πατέρα μου είναι τα μόνα, που έχουν γραφεί από τους πρωταγωνιστάς Αντιστρατήγους Διοικητάς Στρατού του Αλβανικού Μετώπου και των μετέπειτα γεγονότων. Ευχαριστώ τον αναγνώστην, που θα διαβάση το πόνημα αυτό και θέλω να διευκρινίσω ότι εθέωρησα υποχρέωσή μου να δημοσιοποιήσω τούτο, ως μνημόσυνον όχι μόνον του πατέρα μου, αλλά και των πεσόντων κατά τις φοβερές μάχες, που αναφέρονται και αποτελούν μέρος της ιστορίας του αιώνος μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]