Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται σε 2-5 εργάσιμες
ISBN:
9789602356913
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ίσως φταίει το όνομά του: Αμεντέο Μοντιλιάνι. Ακούγεται σαν ελεγειακή μελωδία, σαν το καλοδιαλεγμένο όνομα μιας τραγικής ποιητικής μορφής σ` ένα μυθιστόρημα. Ίσως πάλι και να συνδέεται με το γεγονός ότι ο Μοντιλιάνι, που ανέκαθεν πυροδοτούσε τη φαντασία, δεν ήταν φυσιογνωμία που μπορούσε να περιγραφεί νηφάλια και αντικειμενικά. Πάντως, αυτό το όνομα με τον αισθησιακό ήχο δεν είναι καν ψευδώνυμο. Αμεντέο Μοντιλιάνι ήταν το όνομα του καλλιτέχνη που γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1884 στο Λιβόρνο της Ιταλίας από γονείς εβραίους αστούς. Τα πορτρέτα και τα γυμνά του επρόκειτο να περιληφθούν στις δημοφιλέστερες εικόνες του 20ού αιώνα. Κανενός άλλου μοντέρνου ζωγράφου το όνομα δεν έχει συνδεθεί με τόσους θρύλους, μύθους και στερεότυπα όσο εκείνο του Μοντιλιάνι. Έχουν γραφεί μυθιστορήματα και θεατρικό έργο γι` αυτόν, η μποέμικη ζωή του εξιδανικεύτηκε σε ταινίες, η τεχνοκριτική βρίθει δοξαστικών ανεκδότων. Από την άλλη, διαθέτουμε ελάχιστα αυθεντικά στοιχεία για τη ζωή του, έτσι που πραγματικά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε τον πραγματικό Μοντιλιάνι από το θρύλο του. Με το όνομά του συνδέονται στενά κάθε είδους απόψεις για την μποέμικη ζωή στο Παρίσι, για τη μοιραία ένδεια των ζωγράφων και για τα μεγάλα πάθη τους. Ο Μοντιλιάνι είναι το αρχέτυπο του καλλιτέχνη που φιλοτεχνεί τα έργα του στα παγερά στούντιο της Μονμάρτρης και του Μονπαρνάς, μεθυσμένος από αλκοόλ, χασίς, έρωτα και ποίηση, που την περίοδο του Α` Παγκοσμίου Πολέμου ζει στην καλλιτεχνική καρδιά του Παρισιού και ταυτόχρονα βρίσκεται απομονωμένος στο περιθώριο, που, αν και ζει στην πρωτεύουσα της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας, περιστοιχισμένος από τον Πικάσο, τον Μπρακ, τον Ματίς και τον Μπρανκούζι, δεν διστάζει να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι. Το αρχέτυπο του μη αναγνωρισμένου και πάμφτωχου καλλιτέχνη, που, για να πληρώσει τους λογαριασμούς του στα θρυλικά μπαρ του Μονπαρνάς, ζωγραφίζει επιτόπου τους θαμώνες και που πεθαίνει μόλις στα 35 του, από φυματίωση, αδέκαρος και αποστεωμένος. Ολοκληρώνοντας την τραγωδία της ζωής του, μια μέρα μετά το θάνατό του, η αγαπημένη του, η Jeanne Hebuterne, πηδάει από τον πέμπτο όροφο του διαμερίσματος των γονιών της, αφήνοντας ορφανή τη μικρή κόρη τους. [...]
Ο Ανδρέας Παππάς γεννήθηκε το 1950 στην Πάτρα και από το 1969 ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση και την επιμέλεια κειμένων. Από το 1977 ως το 1993 διατέλεσε συνιδιοκτήτης και διευθυντής των εκδόσεων "Υποδομή". Ως επιμελητής εκδόσεων, editor και μεταφραστής έχει συνεργαστεί με φορείς όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), καθώς και με αρκετούς εκδοτικούς οίκους (Άγρα, Αδάμ, Γνώση, Καστανιώτης, Κριτική, Νεφέλη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Σαβάλλας, Σμίλη, κ.ά.). Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Υποδομή" το βιβλίο του "Μεταξύ Γουτεμβέργιου και Μαρξ: 30 χρόνια με μοβ μαρκαδόρο και μολύβι 4Β". Από το 2001 διδάσκει μετάφραση κειμένων Ιστορίας, Ιστορίας του Πολιτισμού και Ιστορίας της Τέχνης στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ) και από το 2002 γράφει στο ένθετο "Βιβλία" της εφημερίδας "Το Βήμα της Κυριακής".
Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης, διάσημος για τις προσωπογραφίες και τα γυμνά του (Λιβόρνο 1884 - Παρίσι 1920). Το 1906 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου γνώρισε τους Τουλούζ-Λωτρέκ, Ρουώ, Πικάσο και Σεζάν, που επηρέασαν καθοριστικά το ύφος του. Πέθανε από φυματίωση σε ηλικία 35 ετών, χωρίς το έργο του να έχει βρει αναγνώριση ανάμεσα στους σύγχρονούς του.
