(. . .) Ποια (. . .) να ήταν (. . .) η «εμπειρία» των Αχαιών, «μεταφέροντας» τη λέξη «Αμάριος» (ή Ομάριος) ή Ομαγύριος στον Ολύμπιο Δία, ώστε αυτός να θεωρείται πλέον ως «πραγματικός άνθρωπος», ο οποίος «ομιλεί», συμμετέχοντας στο «Κοινό» τους; Στο παρόν πόνημά μας αναζητήσαμε το «πρώτο κινούν» της Αρχαίας Ελληνικής σκέψης, την πρώτη, αρχέγονη αρχή - μαρτυρία για τον `Αμάριο Δία της Αχαϊκής Συμπολιτείας`, και με την οποία ταυτιστήκαμε περισσότερο από τις άλλες δευτερογενείς αρχές. Συμπερασματικά λοιπόν θα λέγαμε ότι περισσότερο συγκλίνουμε στην άποψη, πως ο Αμάριος Δίας της Αχαϊκής Συμπολιτείας είναι ο `Θεός της Ημέρας`, ο `φωτεινός Ήλιος`, ο `θεός του Ουρανού`. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]