Ο Αυστριακός καθηγητής της ιστορίας της ανθρωπολογίας Georg Gerster αφού πήγε στη Νότιο Αιθιοπία, μελέτησε τα έθιμα Ζωής και Θανάτου της φυλής των Αρούσι όπου ανακάλυψε μια ενταφιαστική ιεροτελεστία γνωστή στην Κεντρική Αφρική ως "Λατρεία των Μεγάλων Λίθων". Στη λατρία αυτή ο "ήρωας" και ο "φονέας" οφείλει να είναι ένα και το αυτό πρόσωπο εάν θέλει να διακαιούται έναν τάφο πάνω στον οποίο θα είναι μία τιμητική επιτύμβια στήλη. Η αρχαία φυλή των Αρούσι είναι αυτή πάνω στην οποία βασίζεται και η σημερινή Αιθιοπική γλώσσα. Για να αποκτήσει ένα μέλος της φυλής Αρούσι τάφο μετά στήλης δεν αρκεί μόνο να έχει καλή φήμη, οφείλει να είναι παράλληλα "φονέας και ήρωας". Πρέπει να έχει σκοτώσει τουλάχιστον έναν εχθρό και να έχει κυνηγήσει μόνος και με επιτυχία τρεις τύπους θηράματος - ένα λεοντάρι, μια λεοπάρδαλη και έναν ελέφαντα. Εάν επιζήσει περί τις δέκα οκταετίες, τότε χάνει το δικαίωμα της ταφόπλακας. Είναι αναγκαίο να πεθάνει νέος είτε κατά το κυνήγι ενός από τα ζώα που αναφέραμε, είτε από τους ανθρώπους του νόμου που τον έχουν επικηρύξει, αφού προηγουμένως έχει σκοτώσει έναν ή και περισσότερους διώκτες του. Οι τάφοι είναι σε μυστική τοποθεσία, διάσπαρτοι στην ζούγκλα και εάν ορισμένοι από αυτούς ανακαλύπτονται, λόγω της γιαγαντιαίας πέτρινης στήλης, τότε οι αστυνομικοί τον καταστρέφουν. Από το 1935 μέχρι και το 1975 ένας καλλιτέχνης/γλύπτης, ο Μαλαγκέτου Σαχέλου, που υπήρξε κάτοικος της κωμόπολης Καφφόλε νοτιοδυτικά της πόλης Σαμανέ, είχε την μεγαλύτερη φήμη κατασκευής και διακόσμησης των στηλών. Συνελήφθη να σκαλίζει έναν τάφο και εκτελέστηκε από τους αστυνομικούς οι οποίοι όμως δεν διώκουν και δεν συλλαμβάνουν μέλη της αίρεσης Γκάλλα που κατάγονται από δύο χιλιάδες χρόνια και ανήκαν στην αρχαία βασιλική φυλή των Αξούμ που σήμερα είναι κάτοικοι της φυλής Αρούσι και είναι και οι εκτιμητές για το ποιος είναι άξιος τάφου μετά επιτύμβιας στήλης!