Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789602364871
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο φεμινισμός, η πολιτισμική πολλαπλότητα, ο εθνικισμός και ο αγώνας κατά της ευρωπαϊκής κληρονομιάς της αποικιοκρατίας είναι συγγενή φαινόμενα, τα οποία, όμως, δε θα πρέπει να συγχέονται. Η συγγένειά τους συνίσταται στο εξής: οι γυναίκες, οι εθνικές και πολιτισμικές μειονότητες, τα έθνη και οι πολιτισμοί αμύνονται απέναντι στην καταπίεση, την περιθωριοποίηση και τη δυσμενή μεταχείριση, και κατά συνέπεια αγωνίζονται για την αναγνώριση συλλογικών ταυτοτήτων είτε στα πλαίσια ενός πολιτισμού της πλειοψηφίας είτε εντός της κοινότητας των λαών. Πρόκειται για χειραφετητικά κινήματα, των οποίων οι συλλογικοί πολιτικοί στόχοι ορίζονται κατά κύριο λόγο ως πολιτισμικοί, μολονότι συνδέονται τόσο με κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες όσο και με πολιτικές εξαρτήσεις.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Γιούργκεν Χάμπερμας γεννήθηκε το 1929 στη μικρή πόλη Γκούμερσμπαχ της Γερμανίας. Σπούδασε φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια του Γκέτινγκεν και της Βόννης. Βοηθός του Theodor Adorno στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης από το 1956, διαδέχεται τον Max Horkheimer στην έδρα της φιλοσοφίας του ίδιου Πανεπιστημίου το 1964 και ενσαρκώνει τη δεύτερη γενιά της σχολής της Φραγκφούρτης. Διαφοροποιείται ωστόσο από τους δασκάλους του καθώς αρνείται τον πεσιμισμό τους και προσπαθεί με το έργο του να ανανεώσει τη συζήτηση για τη δημοκρατία, το διαφωτισμό και τον κριτικό ορθολογισμό.
Παράλληλα με την ερευνητική του δραστηριότητα αρθρογραφεί στον Τύπο και παίρνει θέση σε όλα τα σημαντικά πολιτικά ζητήματα της εποχής του.
Τη δεκαετία του ΄60 συνδέεται με τους ηγέτες του φοιτητικού κινήματος αλλά συγκρούεται μαζί τους όταν τάσσεται υπέρ του ριζοσπαστικού ρεφορμισμού.
Από το 1971 ως το 1982 διευθύνει το Ινστιτούτο Max-Plank των κοινωνικών επιστημών και διδάσκει στα Πανεπιστήμια του Μάρμπουργκ και της Χαϊδελβέργης πλάι στον Gadamer. Το 1982 το Πανεπιστήμιο του Μονάχου αρνείται να τον εκλέξει καθηγητή, ενώ ο Τύπος της δεξιάς εξαπολύει εναντίον του οξύτατη δυσφημιστική εκστρατεία. Το 1983 επανεκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης όπου και διδάσκει μέχρι σήμερα ως ομότιμος καθηγητής.
Το 1986 αντιπαρατέθηκε έντονα με τους συντηρητικούς ιστορικούς οι οποίοι θεωρούσαν το ναζισμό ως μια αμυντική απάντηση στην εμφάνιση του κομμουνισμού.
Τα τελευταία χρόνια, τόσο με τα βιβλία όσο και με τα άρθρα του, ασχολείται με τη σχέση μεταξύ της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πολυπολιτισμικότητας, με την κρίση του κράτους-έθνους, την παγκοσμιοποίηση, καθώς και με τα προβλήματα της βιοηθικής, του ρατσισμού, της μετανάστευσης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Θεόδωρος Γεωργίου (1954) είναι καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Σχολή Κοινωνικών, Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών). Είναι μαθητής του φιλοσόφου Jurgen Habermas, με τον οποίο χρόνια τώρα διεξάγει γόνιμο φιλοσοφικό και πολιτικό διάλογο. Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο "Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα" (Institut fur Sozialforschung) του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης.
Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2006-2007, 2007-2008 και 2016-2017. Έχει διδάξει επίσης κατά διαστήματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και της Βόννης στη Γερμανία.
Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (Ε.Φ.Ε.) και του Forum fur Philosophie (Bad Homburg - Γερμανία). Έχει συμμετάσχει σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια με πρωτότυπες επιστημονικές ανακοινώσεις.
Οι επιστημονικές έρευνές του έχουν ως θεματικά αντικείμενα: την πολιτική και την κοινωνική φιλοσοφία, την ηθική φιλοσοφία, την κριτική κοινωνική θεωρία, τη γνωσιοθεωρία και την επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών, τη φιλοσοφία της γλώσσας, την αισθητική θεωρία και τη φιλοσοφία του πολιτισμού.
