Ημερολόγιο Φαίης, 20/7. Η ιστορία αυτή τελείωσε με το σχολείο. Δεν θέλω να θυμάμαι, θέλω να προχωρήσω. Μόνο αυτό. Θέλω να σταματήσω να σκέφτομαι. Αλλά δεν μπορώ. Μπορώ όμως να προσπαθήσω. Όχι να διώξω τις αναμνήσεις, αλλά να τις αντιμετωπίσω. Θα το κάνω και θα τις αιχμαλωτίσω μέσα σε ένα μικρό κόκκινο ημερολόγιο, που γράφεται αναδρομικά στο τέλος μιας σχολικής χρονιάς για να την περιγράψει από την αρχή της. Ένα ημερολόγιο ερμητικά κλειστό. Πώς να ξεφύγουν από εκεί μέσα και να πετάξουν; Πώς να ξεχυθούν στον αέρα οι λέξεις και οι σκέψεις μιας δεκαοχτάχρονης; Είναι η καλύτερη ιδέα που είχα ποτέ. Θα σας πω την ιστορία μιας ασυνήθιστης σχολικής χρονιάς. Την ιστορία αυτή την αφιερώνω στον Νεκτάριο από το 1ο Λύκειο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]