Κοντά στα 1653, Τούρκοι κι Αλβανοί φθάνουν στα χωριά της ορεινής Αρκαδίας με σκοπό να απαγάγουν μικρά αγόρια και κορίτσια, να λεηλατήσουν σπίτια και να κλέψουν ζώα. Αρχηγός τους ήταν ένας φοβερός γενίτσαρος που άκουγε στο όνομα Οσμάν. Στα χωριά σήμανε αμέσως συναγερμός για να κρυφτούν τα γυναικόπαιδα κι οι γέροι σε σπηλιές, να σιγουρέψουν τα ζωντανά τους και να ετοιμαστούν οι άντρες για να αντιμετωπίσουν τη φονική απειλή. Δύο ηλικιωμένες γυναίκες, όμως, η Αφροδίτη κι η πεθερά της δεν τους ακολουθούν. Δε φοβούνται τους αδίστακτους εισβολείς γιατί δεν έχουν τίποτα πλέον να χάσουν. Το μαύρο πέπλο του θανάτου είχε ήδη σκεπάσει το σπίτι τους σε παλαιότερη επίθεση των Τούρκων. Η μοίρα, όμως στο δικό της ιστό, μπλέκει τις δύο γυναίκες και τον Οσμάν σε μια ιστορία αβάσταχτου πόνου κι απελπισίας που έχει πολλές να διηγηθεί τούτος ο τόπος... Η νουβέλα «Αφροδίτη» του Γιώργου Σ. Σκόκου υποκλίνεται στα βάσανα και τις τραγωδίες που έζησαν οι πρόγονοί μας από τον τουρκικό ζυγό. Αποτίνει φόρο τιμής στην «Ελληνίδα Μάνα» που τα δάκρυά της, ο αγώνας της, η ελπίδα της διατήρησαν τα κεκτημένα της ελληνικής ψυχής.