Η αφήγησις του Λιβίστρου και της Ροδάμνης, έργο του 13ου αιώνα, αντανακλά μια νέα τάση στη βυζαντινή λογοτεχνία, όπου παντρεύονται με πειραματικό τρόπο το παραδοσιακό και το νεωτερικό. Ο ανώνυμος για μας ποιητής χρησιμοποιεί όλα τα τεχνάσματα της ελληνιστικής και βυζαντινής μυθοπλασίας, αξιοποιώντας ταυτόχρονα μοτίβα και τεχνικές τόσο των γαλλικών μεσαιωνικών ιπποτικών μυθιστορημάτων όσο και των περσικών ερωτικών διηγήσεων.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]