Ο Ντοστογιέφσκι με το έργο `Αδελφοί Καραμαζόφ`, κλείνει την πανανθρώπινη προσφορά του μαζί και τον κύκλο της ζωής του.
Στο τελευταίο, αλλά και στο πιο μεστό έργο του ο Ντοστογιέφσκι, διαλέγει τους χαρακτήρες που θα κυριαρχήσουν σ` ένα έργο όπου, το τραγικό συνταιριάζεται με το ωραίο, ο άθεος στέκεται με δέος μπροστά σε αβίαστες αποκαλύψεις, ο διανοούμενος ζητάει να φιλήσει το χέρι ενός απλοϊκού ασκητή.
Το έργο πλημμυρίζει από τις ολοφάνερες αντιθέσεις του ψεύτικου με το αληθινό, όπου η βαρβαρότητα και η χυδαιότητα φαντάζουν ασημαντότητες μπροστά στην απεραντοσύνη της καλοσύνης.
Ο Ντοστογιέφσκι είναι τόσο μεγάλος, που αυτός μονάχα μπορεί `να σ` ανεβάσει τόσο ψηλά και να σε καλέσει στην πιο αμόλυντη καθαριότητα`.
Το αριστούργημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που λάτρεψαν εκατομμύρια αναγνώστες.
Η πληρότητα της ανάλυσης των χαρακτήρων του έργου, το καθιστά σταθμό στη σύγχρονη ψυχολογία.
Ένα από τα πιο, πολυδιαβασμένα έργα της παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]