(. . .) Η αφήγηση είναι μια αυθεντική μαρτυρία που ασφαλώς είναι χρήσιμη για τη συγγραφή της ιστορίας της εποχής μου για τους νεότερους. Φέρνοντάς τα στη μνήμη τα ζω ακόμη μία φορά. Περάσαμε δύσκολα χρόνια, δίχως άλλο η ζωή είχε τις καλές και τις κακές της στιγμές. Τα γεγονότα παραμένουν χαραγμένα στη μνήμη μου, αν και είναι αλήθεια ότι πολλές φορές που τα γράφει η πένα εξαρτάται από τις γνωριμίες, τις φιλίες και τις αντιπάθειες του κάθε ατόμου.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]