Ο Σαίξπηρ λέει ότι είμαστε φτιαγμένοι από υλικά ονείρων. Αλλά τι είναι τα όνειρα πέρα από επιθυμίες; Επιθυμίες που ζούνε μέσα μας τις βουβές μυστικές ζωές τους κρυμμένες πολλές φορές και από τα μάτια της ψυχής μας. Η Τάνια Σωτηρίου μια γυναίκα που πέρασε τη μισή της ζωή δικαιολογώντας και φροντίζοντας τους άλλους, κάποια στιγμή άκουσε ανάμεσα στα τόσα πρέπει και τα τόσα μη τη φωνή της επιθυμίας και την ακολούθησε σε αυτό το ταξίδι που μοιάζει με όνειρο. Όμως τα ταξίδια όπως και τα όνειρα έχουν ένα τέλος. Εκεί, στο ξύπνημα σε περιμένει πάντα ο εαυτός σου, οι αναμνήσεις του ταξιδιού και μια φωνούλα μέσα σου να αναρωτιέται μήπως ήταν όνειρο. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]