Κάπου στη δεκαετία του `60, ένα υπερωκεάνιο που ονομάζεται Nostos διασχίζει τρεις ωκεανούς και μια θάλασσα για να ενώσει δυο πατρίδες. Ένα επτάχρονο κορίτσι, που η μαμά του το φωνάζει `Μα`, παίζει κουτσό στο κατάστρωμα· αφήνει πίσω της ένα κουτάκι -τη γη που ως τώρα ήταν το σπίτι της -για να πηδήξει στο επόμενο- την Πατρίδα της μητέρας και της γιαγιάς της. Οι τρεις γυναίκες αφήνουν πίσω τους σύζυγο, πατέρα και μια μεγάλη υπόσχεση. Λίγο προτού γυρίσει ο αιώνας, η Μα, που τώρα έγινε Μαρία, αποφασίζει να εγκατασταθεί στο γενέθλιο τόπο της γιαγιάς της. Εκεί θα ξετυλιχθεί σιγά σιγά το νήμα που συνδέει τις ζωές των ανθρώπων της οικογένειάς της κλείνοντας κύκλους που ως τότε έμειναν ανοιχτοί και, από τις στάχτες του παρελθόντος, ένα ελπιδοφόρο μέλλον θα ανθήσει. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]