ΠΡΟΣΟΧΗ SPOILERS
Καλογραμμένο, ωμό, ρομαντικό, σκληρό, γυναικείο, βίαιο, παθιάρικο, προβλέψιμο. Μια ιστορία αγάπης που κάποια στιγμή υποκύπτει στην πραγματικότητα. Μια οικογένεια που ο ισπανικός εμφύλιος του 1936-1939 τη διαμελίζει. Στη Γρανάδα, η Κόντσα χάνει ένα ένα τα μέλη της οικογενείας της: ο σύζυγός της και ο ένας γιος φυλακίζονται, ο δεύτερος γιος δολοφονείται και ο πρωτότοκος κατατάσσεται εθελοντής στρατιώτης κατά των δυνάμεων του Φράνκο ενώ η μοναχοκόρη Μερσέντες φεύγει μες στο χάος για να βρει το νπρώτο της έρωτα, τον κιθαρίστα που συντρόφευγε γεμάτη πάθος (και για το χορό και για τον κιθαρίστα) στα πιο ένοτνα, φλογισμένα φλαμίνγκο. Εικόνες φρίκης, παραλογισμού, άδικη και άσκοπς αιματοχυσίας, απόλυτου τρόμου (μες στο ίδιο σου το σπίτι), στέρησης και ανέχειας, κτηνωδάις, ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες. Η Μερσέντες και ο εθελοντής Αντόνιο τα ζουν σε πρώτο πλάνο και η συγγραφέας μας φέρνει αντιμέτωπους με τους χειρότερους εφιάλτες της ανθρωπότητας. Φιλίες δοκιμάζονται, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σέρενται στα ερείπια πόλεων, η Γκερνίκα συγκλονίζει την Ισπανία και τον κόσμο. Κείμενο, νοοτροπίες και συναισθήματα που μόνο σε σελιδες της Ιζαμπέλ Αλιέντε έχω δει. Η Μερσέντες δεν καταφέρνει να βρει τον άνθρωπό της πουθενά και από ένα γύρισμα της τύχης ΄φυγαδεύεται στην Αγγλία ως βοηθός των παιδιών που έδιωξε η Ισπανία για να γλυτώσουν τη φρίκη. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κόβει οριστικά κάθε επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας της Κόντσα. Χρόνια μετά, την ιστορία αυτήν την ξαναζούμε χάρη στη Σόνια, που παγιδευμένη σε έναν απαίσιο γάμο, ξεδίνει με την κολλητή της φίλη στην Ισπανία. Το κάρμα την οδηγεί να ανακαλύψει την καφετέρια της οικογένειας της Κόντσα και μέσα από μια σειρά συμπτώσεων να ανακαλύψει ότι η μητέρα της είναι η Μερσέντες, κάτι που αλλάζει τη νοοτροπία της και τη γεμίζει δύναμη να διορθώσει τα λάθη στη δική της ζωή!
Ωραίο, καλογραμμένο κείμενο, κάπου βουρκώνεις, κάπου γελάς, κάπου φουντώνεις μπροστά στην αδικία. Τα έθιμα των Ισπανών (ταυρομαχίες, φλαμένκο) και πόσο βασικά είναι αυτά στην κουλτούρα τους, η δύναμη της αληθινής αγάπης που εξακολουθεί να υπάρει στο χρόνο, η κατάρα του πολέμου, όλα ανάγλυφα και δοσμένα έτσ που λες ότι η συγγραφέας τα έζησε από πρώτο χέρι. Μου άρεσε σε πολλά σημεία αυτό το βιβλίο, αν και δεν μπόρεσα να αποφύγω τη σύγκριση με το εξαιρετικό Νησί, που παραμένει από τα καλύτερά της. Στο Νησί πάλι έχουμε απογοητευμένη Αγγλίδα που πιέζεται από μια συγκεκριμένη κατάσταση και μόνη λύση η φυγή (στο Νησί η κοπέλα ξέρει, εδώ η κοπέλα δεν ξέρει ότι εκεί που πάει θα μάθει τα της οικογενείας της), πάλι με αυτά που γνωρίζει η πρωταγωνίστρια παίρνει δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον της, πάλι στο εξωτερικό καταφεύγει, πάλι έχουμε θέμα εκτός αγγλικής κουλτούρας (τότε Σπιναλόγκα, τώρα Γρανάδα), πάλι έχουμε έρωτα τραγικό (εκεί σκοτώνονται, εδώ χάνονται). Και μην περιμένετε ανατροπές, από το πρώτο κεφάλαιο μαντεύεις ότι η Σόνια είναι κόρη της Μερσέντες και μας αφηγείται την ιστορία.
Πάνος Τουρλής