Μόσχα 1936. Η μεγάλη εκκαθάριση του Στάλιν που αγωνίζεται να καθιερωθεί στον χώρο της προεδρίας της χώρας. Ο κομμουνισμός και η Επανάσταση έχουν επιφέρει τα αποτελέσματά τους: πείνα, εξαθλίωση, ανέχεια, φτώχεια και άφθονη βότκα, που φέρνει με τη σειρά της σωρεία βίας: βιασμοί, δολοφονίες, κλοπές. Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον ζει και ερευνά ο αστυνόμος της Διεύθυνσης Ποινικών Ερευνών και Λοχαγός της Πολιτοφυλακής της Μόσχας ("Μιλίτσια") Αλεξέι Ντιμιτρίεβιτς Κόρολεφ, χωρισμένος με παιδί που έχει να δει από το τότε που χώρισε με τη γυναίκα του.Μιλίτσια ή Πολιτοφυλακή των Εργατών και των Αγροτών ήταν η Αστυνομία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Τις ποινικές υποθέσεις διερευνά η αντίστοιχη Διεύθυνση στην οποία ανήκει ο Κόρολεφ ενώ τις πολιτικές η ΝιΚαΒεΝτε (NKVD), δηλαδή η Κρατική Ασφάλεια (NKVD = Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων) με έδρα τα γραφεία της Λουμπιάνκα. Η Μιλίτσια και η ΝιΚαΒεΝτε υπάγονται στο Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας, όπου νέος κομισάριος αναλαμβάνει ο Γιέζοφ. Πρόδρομος της NKVD είναι η ΤσεΚά και συνέχειά της είναι η γνωστή σήμερα KGB.
Στο βιβλίο ζούμε επακριβώς την ατμόσφαιρα της εποχής, με τις ουρές για το ψωμί, με τα κάρα, με τις εκδηλώσεις για την επιτυχία της Επανάστασης, με την απαγόρευση θρησκευτικών πεποιθήσεων (θρησκεία είναι το Κόμμα), με την κοινωνική ένδεια των Ρώσων, με τους γαβριάδες και τα ορφανά παιδιά που πλημμύρισαν τους δρόμους της Μόσχας, με την απίστευτη φοβιστική ατμόσφαιρα όπου ο καθένας καταγγέλλει τον γείτονά του, τον φίλο του, τον αδερφό του για το παραμικρό, έστω και αν αυτό δεν ισχύει, μόνο και μόνο για να δημιουργηθούν προβλήματα, με τη σωρεία ανθρώπων που αυτοκτονούν μην αντέχοντας άλλο αυτήν την εκπεσμένη μορφή ζωής. Και το Κόμμα εκεί, να επιμένει στο σωστό της γραμμής και της σκέψης του! Η Σιβηρία να είναι το πιο έντονο φόβητρο, οι φυλακές της Λιουμπιάνα να είναι οι χειρότερες και πιο απάνθρωπες κλπ. Και σα να μη φτάναν όλα αυτά έπρεπε ο δόλιος ο λαός να προστατευτεί από ενδεχόμενους αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε περίπτωση πολέμου και οι αντι-αεροπορικές ασκήσεις είναι σε καθημερινή βάση!
Σύμφωνα με την ιατροδικαστή που εξετάζει τα πτώματα των αυτοχείρων: "Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως μου φαίνεται αντισοβιετικό να βάζεις μόνος σου τέλος στη ζωή σου σε μια εποχή εθνικής απειλής. Αν είσαι δυστυχισμένος, καλά θα κάνεις να βρεις παρηγοριά σε κάποια χρήσιμη εργασία. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν εγωιστές. Ατομιστές. Έβαλαν όλοι τον εαυτό τους πάνω από το κράτος" (σελ. 81-82).
Ο Κόρολεφ αναζητά λοιπόν έναν κατά συρροήν δολοφόνο και μπλέκεται σε μια συνωμοσία λαθρεμπορίου πολύτιμων εικόνων, με κορυφαία τη μοναδική "Παναγία Καζάνσκαγια" (εικόνα της Παρθένου Μαρίας και του Ιησού νηπίου, που είχε πάρει το όνομά της από την πόλη Καζάν, όπου είχε θαυματουργά ανακαλυφθεί από τη Ευλογημένη Ματρόνα κι από τότε είχε προστατεύσει τη Ρωσία σε κάθε ώρα ανάγκης) να είναι στο μάτι όλων. Γιατί δολοφονούνται αυτά τα θύματα; Τι ξέρουν; Ποιος έχει την αυθεντική Καζάνσκαγια; Γιατί κινδυνεύει η ζωή του Κόρολεφ; Ποιος κρύβεται πίσω από τη συνωμοσία και γιατί κάποια στιγμή ο Κόρολεφ απομακρύνεται από την υπόθεση; Πόσο αναμεμιγμένος είναι ο ανώτερός του, συνταγματάρχης Γκρεγκόριν και γιατί; Ποια είναι η αλήθεια πίσω από αυτόν τον ιστό; Ποιος θα βγει κερδισμένος και ποιος θα χάσει; Μια περιπέτεια κατασκοπίας και ανελέητου κυνηγητού στους χιονισμένους δρόμους της Μόσχας και ο Κόρολεφ αγωνίζεται να παραμείνει άνθρωπος πιστός στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, κάτι που δεν πρέπει να μάθουν οι ανώτεροί του!
Η αρχή μιας πολύ καλής και ξεχωριστής σειράς αστυνομικών βιβλίων!
Πάνος Τουρλής